ازآنجایی که اختیار و مسئولیت یک وسیله ی کنترل اجتماعی، سازمانی است؛ لذا تصمیم­گیری های به موقع باعث صدور فرمان برای زیردستان در یک سازمان می شود تا از تداخلات فعالیت ها و مسئولیت ها جلوگیری نموده و میزان کارایی و دلسوزی افراد نسبت به نوع کارشان روشن شود. لذا تحقیق حاضر به لحاظ هدف از نوع کاربردی و به لحاظ جمع آوری داده ها و تجزیه وتحلیل؛ توصیفی و تحلیلی، پیرامون اختیار و مسئولیت با نگاه به افغانستان را شناسایی و داده هایش را مورد تجزیه وتحلیل قرار دهد. هدف از؛ اختیار و مسئولیت در افغانستان، ایجاد دیدگاه جدید و گسترش به افق های کلان، ترویج اختیار و مسئولیت، ازجمله نفوذ رفتاری و توسعه ی روابط میان حاکمان و ملت و بالا بردن سطح مدیریت در کشور است تا از این طریق خواست ها و نیازهای منابع انسانی جهت بهره وری کشور تامین شود؛ زیرا مدیران الهی، نمی توانند اجبار کنند و نمی توانند بر اساس جهل، تقلید و تحریک مردم را به اطاعت بکشانند.

اختیار, مسئولیت, قدرت, افغانستان, اداره, مدیر