مقایسهی روش پنمن مانتیث فائو و تشت تبخیر کلاس A با داده های لایسیمتری در برآورد تبخیر و تعرق گیاه برنج در منطقهی آمل
عنوان مقاله: مقایسهی روش پنمن مانتیث فائو و تشت تبخیر کلاس A با داده های لایسیمتری در برآورد تبخیر و تعرق گیاه برنج در منطقهی آمل
شناسه ملی مقاله: JR_JPHGR-43-76_005
منتشر شده در در سال 1390
شناسه ملی مقاله: JR_JPHGR-43-76_005
منتشر شده در در سال 1390
مشخصات نویسندگان مقاله:
حمید زارع ابیانه - دانشیار گروه مهندسی آبیاری دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا
حدیثه نوری - دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی، دانشگاه بوعلی سینا
عبدالمجید لیاقت - دانشیار گروه آبیاری، دانشگاه تهران
حمیده نوری - استادیار گروه آبیاری و آبادانی، دانشگاه تهران
ولی ا... کریمی - کارشناس ارشد مرکز ترویج و توسعهی تکنولوژی هراز
خلاصه مقاله:
حمید زارع ابیانه - دانشیار گروه مهندسی آبیاری دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا
حدیثه نوری - دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی، دانشگاه بوعلی سینا
عبدالمجید لیاقت - دانشیار گروه آبیاری، دانشگاه تهران
حمیده نوری - استادیار گروه آبیاری و آبادانی، دانشگاه تهران
ولی ا... کریمی - کارشناس ارشد مرکز ترویج و توسعهی تکنولوژی هراز
در بخش عظیمی از قارهی آسیا، برنج تامینکنندهی بیش از ۸۰ درصد کالری مصرفی مردم است. تامین نیاز آبی برنج، بهعنوان گیاهی با ارزش غذایی و اقتصادی بالا، در بسیاری از اراضی شالیزاری امری مهم تلقی میشود. در این مطالعه، تبخیر و تعرق گیاه برنج در قالب طرحی دو ساله، با کشت دو رقم خزر و طارم به دو روش مستقیم (لایسیمتر) و غیرمستقیم (فائو) در منطقهی آمل در استان مازندران مورد بررسی قرار گرفت. در راستای اندازه گیری های لایسیمتری و محاسبههای فوق، تبخیر و تعرق گیاه مرجع از اندازه گیری های روزانهی تشت تبخیر کلاس A و تعیین ضرایب اصلاحی تشت تبخیر بهدستآمد. ضرایب اصلاحی تشت تبخیر از معادلههای پژوهشگران مختلفی مانند کونیکا، آلن و پرویت، اشنایدر، اشنایدر اصلاح شده، اورنگ و کونیکا محاسبهشد. با بررسی نتایج لایسیمتری، تبخیر و تعرق گیاه برنج در سال اول کشت ۵/۵۷۸ میلی متر و در سال دوم ۶/۴۸۱ میلی مترحاصل شد. نتایج مطالعه نشان داد، استفاده از روش پنمن مانتیث فائو در محاسبهی تبخیر و تعرق گیاه مرجع و اعمال ضریب گیاهی تبخیر و تعرق برنج در این منطقه، ۵-۴ درصد برآورد بیشتری نسبت به مقادیر اندازهگیری لایسیمتری دارد. براساس نتایج به دستآمده، روش اشنایدر برای تعیین ضریب تشت توصیه میشود. همچنین، استفاده از تشت تبخیر در برآورد تبخیر و تعرق گیاه مرجع منطقهی مورد مطالعه، مناسب است. مقایسهی تبخیر و تعرق برنج برآوردی، براساس داده های تشت تبخیر و ضریب تشت اشنایدر و اعمال ضریب گیاهی با مقادیر تبخیر و تعرق واقعی برنج نشان داد، مقادیر برآوردی بهطور میانگین ۵/۱ درصد نسبت به مقادیر واقعی کمتر است که موید دقت مناسب مدل در برآورد تبخیر و تعرق گیاه برنج در منطقهی مورد مطالعه است. در مجموع یافته های پژوهش نشان داد با بهکارگیری روش های مناسب تخمین تبخیر و تعرق گیاه مرجع و اعمال ضریب گیاهی، می توان تبخیر و تعرق گیاه برنج را که برای مناطق مختلف کاربردی و مناسب است با دقت مطلوب محاسبهکرد.
کلمات کلیدی: برنج آمل, روش اشنایدر, روش پنمن مانتیث فائو, ضریب گیاهی و لایسیمتر
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1766294/