به منظور بررسی تاثیر دمای خشک کردن بر برخی خصوصیات کیفی برگ گیاه دارویی کنگر فرنگی (Cynara scolymus L.) آزمایشی به صورت طرح کاملا تصادفی در سه تکرار و پنج تیمار دمایی ۴۰، ۵۰، ۶۰، ۷۰ و ۸۰ درجه سانتی گراد در سال ۱۳۹۱ در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان انجام شد. از نمونههای خشک شده در سایه به عنوان شاهد استفاده شد. نتایج نشان داد که بیشترین میزان فنل در دمای ۶۰ درجه سانتی گراد مشاهده شد. در مقابل در نمونه های خشک شده در دمای ۷۰ و ۸۰ درجه سانتی گراد غلظت فنل به شدت کاهش یافت. بیشترین میزان فلاونوئید (۱۵/۵ میلی گرم بر گرم)، فعالیت آنتیاکسیدانی (۶۷/۱۴۴درصد) و همچنین اسیدکافئیک برگ (۹۱/۴ میلی گرم بر کیلوگرم) در نمونههای خشک شده در سایه مشاهده شد. بر خلاف فنل کل سایر ترکیبات فنلدار از جمله فلاونوئید، اسیدکافئیک و اسیدکلرژنیک در بین تیمارهای دماهایی، دمای ۴۰ درجه سانتی گراد بیشترین میزان تجمع را داشتند. بیشترین فعالیت آنتیاکسیدانی در نمونه های خشک شده در سایه مشاهده شد. در بین تیمارهای دمایی با دستگاه خشک کن، با افزایش دمای خشک کردن، میزان عملکرد آنتیاکسیدان افزوده شد که نشان دهنده تغییر ترکیبات فنلی ساده به ترکیبات آنتی اکسیدانی است. با این وجود، در بین تیمارهای دمایی با دستگاه خشک کن کیفیترین حالت از نقطه نظر غلظت اغلب ترکیبات موثر در دمای ۴۰ درجه سانتی گراد مشاهده شد. لذا پیشنهاد میشود در صورت ایجاد ضرورت برای خشک کردن مصنوعی نمونههای برگی، به ویژه در مناطق مرطوب، از دمای۴۰ درجه سانتی گراد استفاده شود.

اسید کافئیک, اسید کلروژنیک, دمای خشک کردن, فنل, کنگر فرنگی