علیرضا بهشتی نژاد - کارشناسی مهندسی کشاورزی، زراعت و اصلاح نباتات، کارشناس فضا سبز شهری، سازمان پارکها و فضای سبز شهری، شهرداری بیرجند

رشد سریع شهرنشینی، فشارهای سنگینی بر زمین و منابع آن وارد کرده و موجب کاهش پوشش گیاهی، فضاهای باز و مشکلات جدی اجتماعی و زیست محیطی شده است. در حال حاضر درک کافی در مورد استفاده از فضاهای سبز شهری برای سازگاری با محیط زیست و کاهش تاثیر تغییرات اقلیمی وجود ندارد. برنامه ریزی فضای سبز شهری در قرن بیست و یکم نیازمند درک بیشتری در جنبه های اجتماعی،زیستمحیطی و اقتصادی است که به تدریج بتواند ساختار شهری پایدارتری فراهم کند . در سال های اخیر تغییرات اقلیمی شهری در بسیاری از شهرهای توسعه یافته جهان مشاهده شده است. در بین سال های ۱۹۶۱ تا ۱۹۸۰ میلادی دمای هوای سالانه در مرکزشهر افزایش بسیار محسوسی روبه رو بوده است. بدین ترتیب الگوهای شهری به ویژه در بخش مرکزی شهرها تاثیر زیادی بر تغییرات اقلیمی شهری می گذارد.بررسی ها نشان می دهد نواحی سبز شهری نقش مهمی در جهت رسیدن به توسعه پایدار و جوامع سالم و ارتقاءی کیفیت زندگی و ایجاد محیط های با کیفیت دارند. سازگاری با تغییرات دمایی ممکن است به طرق مختلفی به دست آید. یکی از این راه ها توجه بیشتر به وسیله ی روش های مبتنی بر اکوسیستم است. سازگاری مبتنی بر اکوسیستم به عنوان استفاده از تنوع زیستی و خدمات اکوسیستمی و توجه به فضای سبز شهری با هدف کمک به کیفیت زندگی مردم برای سازگاری در جهت تعدیل دمایی سطوح شهری می باشد. برنامه ریزی شهری می تواند یک چارچوب فضایی جهت حفاظت و مدیریت محیط زیست طبیعی و انسان ساخت در شهرها را فراهم آورد و از طریق تقویت تاب آوری زیست محیطی، اجتماعی-اقتصادی و به کارگیری استراتژی های کاهش اثرات اقلیمی و انطباق پذیری و بهبود مدیریت بحران ها و خطرات طبیعی و محیط زیستی، به افزایش امنیت انسانی و کیفیت محیط زندگی در شهرها منجر شود.

کارشناسی مهندسی کشاورزی، زراعت و اصلاح نباتات، کارشناس فضا سبز شهری، سازمان پارکها و فضای سبز شهری، شهرداری بیرجند