امیر جاهد - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد مرند، دانشگاه آزاد اسلامی، مرند، ایران
بشیر بیگ بابایی - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد ملکان، دانشگاه آزاد اسلامی، ملکان، ایران
کریم حسین زاده دلیر - استاد گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد مرند، دانشگاه آزاد اسلامی، مرند، ایران.

رواج و گسترش حاشیه نشینی که در ۵۰ دهه گذشته به معضلی برای کلانشهرها ازجمله تبریز تبدیل شده است اکنون دامنه اش از کلانشهرها و شهرها فراتر رفته و دامنه اش از کلانشهر و شهرها فراتر رفته و دامن روستاهای اطراف را نیز گرفته و توسعه این پدیده بر مشکلات ساکنان این روستا نیز افزوده است. هدف از پژوهش حاضر باز آفرینی شهری با تاکید بر بهسازی و توانمندسازی سکونتگاههای غیر رسمی در کلانشهرها کیس مورد مطالعه: شمس آباد تبریز می باشد روش تحقیق حاضر تحﻘیق حاضر از لحاظ ماهیت و روش توصیفی - تحلیلی و از حیث هدف کاربردی به حساب میآید. در مرحله اول اطلاعات از طریق بررسی متون، منابع، اسناد، منابع اینترنتی و کتابخانهای گردآوری شده است. جامعه آماری این تحقیق شامل تمام خبرگان صنعت ساخت ساز و توسعه شهری می باشد. یافته ها حاکی از آن است که روش های SWOT و روش AHP روش هایی برای باز آفرینی شهری با تاکید بر بهسازی و توانمندسازی سکونتگاههای غیر رسمی است که می توان نتیجه گرفت زیر معیار S۱ یعنی دارا بودن نیروی انسانی با وزن ۳۸۸/۰ به عنوان مهم ترین مزیت و در بین نقاط ضعف موجود W۱ یعنی نامناسب بودن زیرساخت ها از بین تهدیدات پیش روی نیز میتواند T۱ یعنی کاهش منابع طبیعی با وزن ۰۱۹۵/۰ مهمترین تهدید و در بین فرصت ها O۱ یعنی تشکیل همایش های ملی و منطقه ای در جذب سرمایه های دانشی با وزن ۲۷۰/ ۰ به عنوان مهمترین فرصت بهسازی و توانمندسازی منطقه شمس آباد تبریز شناخته شده است

باز آفرینی شهری, بهسازی, توانمندسازی, سکونتگاههای غیر رسمی, شمس آباد تبریز