سید مهران هاشمی کمانگر - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه زراعت، واحد قائمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائمشهر، ایران
الهیار فلاح - استادیار پژوهش موسسه تحقیقات برنج کشور، معاونت مازندران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، آمل ، ایران
مرتضی نصیری - استادیار پژوهش موسسه تحقیقات برنج کشور، معاونت مازندران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، آمل ، ایران

به منظور بررسی اثر کاربرد سطوح مختلف گوگرد و تراکم کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد برنج رقم طارم محلی،آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب کامل تصادفی با ۱۲تیمار و ۴تکرا در سال ۱۳۸۹در بابل اجرا شد.فاکتورهای آزمایش شامل گوگرد در ۴سطح ( ۱۰۰ ،۵۰ ،۰و ۱۵۰گرم در هر جعبهی نشاء) به عنوان عامل اصلی و ۳تراکم کاشت ( ۱۳×۳۰و ۱۵×۳۰و ۱۷×۳۰سانتی متر مربع) به عنوان عامل فرعی بود. صفات اندازه گیری شدهشامل ارتفاع بوته، وزن هزار دانه، تعداد برگ، تعداد پنجه، طول خوشه، تعداد دانه پرو پوک، شاخص سطح برگ،عملکرد دانه بودند. نتایج بدست آمده نشان داد که کاربرد گوگرد سبب افزایش تعداد دانه پر در خوشه گردید وهمچنین اثرات متقابل کاربرد گوگرد، تراکم کاشت باعث افزایش وزن هزار دانه نسبت به شاهد شد. نتایج مقایسهمیانگین نشان داد، تیمار تراکم کاشت ۱۷×۳۰سانتی متر مربع و ۱۰۰گرم گوگرد سبب افزایش ۹۶/۶۵درصد وزنهزار دانه نسبت به تیمار تراکم کاشت ۱۷×۳۰سانتی متر مربع و ۵۰گرم گوگرد گردید. همچنین بیشترین وکمترین تعداد پنجه در کپه به ترتیب از تیمار ترکیبی تراکم کاشت ۱۷×۳۰سانتی متر مربع و ۱۵۰گرم گوگرد وتراکم کاشت ۱۵×۳۰سانتی متر مربع و ۱۵۰گرم گوگرد حاصل گردید.

شاخص سطح برگ, طارم محلی, عملکرد دانه, گوگرد