بررسی اثر کم آبیاری و سطوح کود نیتروژن بر عملکرد و بهره وری مصرف آب در گیاه سویا
عنوان مقاله: بررسی اثر کم آبیاری و سطوح کود نیتروژن بر عملکرد و بهره وری مصرف آب در گیاه سویا
شناسه ملی مقاله: JR_WSRCJ-13-1_002
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_WSRCJ-13-1_002
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
امیر نیک اختر - دانشجوی دوره دکتری، گروه مهندسی آب، واحد کرمان، دانشگاه ازاد اسلامی، کرمان، ایران.
علی نشاط - دانشیار،گروه مهندسی آب، واحد کرمان، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمان، ایران.
نجمه یزدان پناه - دانشیار،گروه مهندسی آب، واحد کرمان، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمان، ایران.
خلاصه مقاله:
امیر نیک اختر - دانشجوی دوره دکتری، گروه مهندسی آب، واحد کرمان، دانشگاه ازاد اسلامی، کرمان، ایران.
علی نشاط - دانشیار،گروه مهندسی آب، واحد کرمان، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمان، ایران.
نجمه یزدان پناه - دانشیار،گروه مهندسی آب، واحد کرمان، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمان، ایران.
زمینه و هدف: روش کمﺁبیاری با هدف صرفهجویی در مصرف ﺁب میتواند بهعنوان یک راهکار سودمند در شرایط کمﺁبی و با استفاده مناسب از واحد حجم ﺁب مصرفی، مطرح شود. مصرف بهینه آب و استفاده مناسب از کود، علاوه بر افزایش میزان عملکرد گیاه، موجب افزایش بهرهوری آب و کود میشود. نیتروژن یکی از عناصر اساسی در تغذیه گیاه است که بهدلیل اهمیتی که در فرایندهای حیاتی گیاه انجام میدهد، کمبود آن بیش از سایر عناصر، عملکرد را کاهش میدهد. تحقیق حاضر با هدف بررسی اثر تنش آبی و سطوح مختلف کود نیتروژن بر عملکرد و بهرهوری گیاه سویا رقم ویلیامز در استان هرمزگان انجام پذیرفت. روش پژوهش: این آزمایش بهصورت طرح کرتهای خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در شهرستان حاجیآباد (استان هرمزگان) در دو سال زراعی ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ انجام شد. عامل اصلی، آبیاری در شش سطح بدون آبیاری و تامین ۴۰، ۶۰، ۸۰، ۱۰۰ و ۱۲۰ درصد نیازآبی و عامل فرعی مقادیر کود نیتروژن (منبع اوره) در چهار سطح شامل صفر، ۵۰، ۱۰۰، ۱۵۰ و ۲۰۰ در کیلوگرم در هکتار بود. هر واحد آزمایشی دارای ابعاد ۵×۲۰ متر و دارای ۱۰ ردیف کشت بود. یافتهها: اثر متقابل آبیاری و سطوح کود نیتروژن بر عملکردهای بیولوژیکی، غلاف و دانه، شاخص برداشت، وزن هزار دانه، تعداد دانه در بوته، طول غلاف، بهرهوری مصرف آب در بیولوژیکی، غلاف و دانه در سطح یک درصد معنیدار بود. اثر متقابل آبیاری و کود نشان داد که بیشترین میزان عملکرد بیولوژیکی، غلاف و دانه در شرایط تامین ۱۰۰ درصد نیاز آبی و مصرف ۱۵۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار به ترتیب با میانگین ۶۰۵۱ ، ۴۹۴۱ و ۳۰۴۹ کیلوگرم در هکتار مشاهده شد. حداکثر میزان شاخص برداشت در اثر متقابل آبیاری و کود نیتروژن در شرایط تامین ۱۰۰ درصد نیاز آبی و با مصرف کودی ۱۰۰ و ۱۵۰ کیلوگرم در هکتار با میانگین ۴۳/۰ درصد بود. اثر متقابل آبیاری و کود نیتروژن نشان داد که بیشترین وزن هزار دانه در شرایط تامین ۱۰۰ درصد نیاز آبی و مصرف کود به مقدار ۲۰۰ کیلوگرم در هکتار با میانگین ۸/۱۲۰ گرم بود. بیشترین بهرهوری مصرف آب مبتنی بر عملکرد بیولوژیکی، غلاف و دانه در شرایط بدون آبیاری و مصرف کود نیتروژن بهمقدار ۱۵۰ کیلوگرم در هکتار بهترتیب ۶۱/۵، ۷۱/۳ و ۲۸/۲ کیلوگرم بر مترمکعب مشاهده شد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج، دسترسی به آب و نیتروژن کافی، دو عامل بسیار مهمی هستند که بر رشد و عملکرد سویا اثر میگذارند. بنابراین علاوه بر کمبود آب، کمبود نیتروژن نیز باعث تنش بر رشد و عملکرد سویا میشود. با روند صعودی مصرف کود نیتروژن، میزان عملکرد کاهش یافت و در صورتیکه آب بهقدر کافی موجود نباشد، افزایش مصرف کود نیتروژن باعث تشدید اثر تنش رطوبتی شده و در نتیجه عملکرد گیاه کاهش مییابد، از این رو در شرایط کمبود آب، مصرف بیش از حد کود نیتروژن قابل توصیه نیست. با توجه به نتایج، آبیاری کامل و مصرف نیتروژن تا ۱۵۰ کیلوگرم در هکتار برای منطقه مورد مطالعه پیشنهاد میشود.
کلمات کلیدی: آب مصرفی, تابع تولید, رقم ویلیامز, عملکرد دانه, نیاز آبی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1768184/