حمزه آبار - علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان،ساری .ایران

از جمله مسائلی که برای سالیان دراز در طی چندین دهه، ذهن برنامه ریزان را به خود جلب کرده پدیده محیط زیست است. امروزه توجه به محیط زیست، بیش از هر زمان دیگر ضرورت دارد و این یک ضرورت اجتماعی و انسانی است که در جهت افزایش دانش اجتماعی، در زمینه محیط زیست گام های اساسی برداشته شود .یکی از راه های اساسی رسیدن به این مفهوم، یعنی شناساندن اهمیت محیط زیست و منابع طبیعی و هم چنین راه های حفظ و احیای آن، انعکاس مسائل فوق در متون درسی است. در کشور ما که بخش بسیار مهمی از وسعت آن را مراتع و منابع طبیعی تشکیل می دهد، نیاز به انعکاس بهتر این مسائل در کتاب های درسی مقاطع تحصیلی بیشتر احساس می شود و در واقع محتوای متون درسی به عنوان پیش درآمدی در تبیین نگرش های دانش آموزان، نسبت به محیط زیست است .باتوجه به این که بسیاری ازمسائل مربوط به آداب معاشرت و احترام به بزرگترها و تشخیص ملاک های خوب از بد، در دوره کودکی به آسانی آموخته می شود، گنجاندن موضوعات آموزش محیط زیست در برنامه های درسی مدارس ابتدایی، می تواند عکس العمل های مناسب و معقولانه ای ایجاد کنددر واقع برنامه درسی، وسیله ای جهت اجرای آموزش های زیست محیطی است تا از این طریق، دانش آموزان بتوانند مفاهیم و ادراکات زیست محیطی خود را توسعه دهند و از طریق این ادراک بتوانند با زندگی روزمره خود، ارتباط برقرار کرده و نسبت به اینکه تمام جنبه های محیطی با هم در ارتباطند، یک آگاهی و شناختی به دست آورند .

آموزش, محیط زیست, برنامه درسی, محتوای برنامه درسی