زهرا شیری یکتا - پژوهشکده چرخه سوخت هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی ایران، صندوق پستی: ۸۴۸۶-۱۱۳۶۵، تهران- ایران
سید جلال حسینی - گروه مهندسی هسته ای، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران، صندوق پستی: ۷۷۵-۱۴۵۱۵، تهران-ایران
محمد ره گشای - گروه مهندسی هسته ای، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران، صندوق پستی: ۷۷۵-۱۴۵۱۵، تهران-ایران

با توجه به اهمیت حذف یون استرانسیم موجود در پساب ­های هسته­ای، در کار حاضر ضمن سنتز لیگاندهای هیدروکسی بنزآلدهید پروپیل تری اتوکسی سیلان (Si-HL۳(EtO)) و پیریدیل متیلیدین پروپیل تری اتوکسی سیلان (Si-L۳(EtO)) به بررسی خصوصیات نانو ذرات سیلیکای اصلاح ­شده با این لیگاندها به ­عنوان جاذب جامد در حذف یون استرانسیم از محلول آبی پرداخته شد و پارامترهایی مانند pH، زمان، جرم جاذب، دما و یون ­های مزاحم مورد آزمایش قرار گرفت. بررسی رفتار جذبی جاذ­ب ­ها نشان داد با اصلاح سطح نانو جاذب توانایی آن در جذب یون استرانسیم در ۶pH= از ۳۱/۶ % به ۸۶ % و ۱۱/۲۲ % به ترتیب با استفاده از لیگاندهای Si-HL۳(EtO) و Si-L۳(EtO) افزایش می ­یابد. نتایج ایزوترم ­ها و سینتیک­ های جذب نشان داد که فرایند این جذب از ایزوترم لانگ­مویر و مدل شبه درجه دوم تبعیت می ­کند. هم ­چنین مقادیر به دست آمده از پارامترهای ترمودینامیکی نشان داد که حذف استرانسیم از محلول آبی یک فرایند گرماگیر و مقادیر مثبت آنتروپی نیروی محرکه فرایند جذب است.

استرانسیم, نانو سیلیکا, لیگاند هیدروکسی بنزآلدهید پروپیل تری اتوکسی سیلان, اصلاح جاذب