ایمان صفرآبادی

این تحقیق با هدف شناسایی راهکارهای پیشگیری از تعرض به ماموران دریابانی هنگام انجام وظیفه و به منظور ارتقای سطح ایمنی و کاهش آسیبپذیری انجام شد. در این راستا محقق با طرح این سوال که (موثرترین راهکارهای پیشگیری از تعرض به ماموران هنگام انجام وظیفه کدام است؟) به بررسی موضوع پرداخته است. روش پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی و ابزار جمعآوری اطلاعات، بررسی اسنادی، پرسشنامه و مصاحبه با کارشناسان و کارکنان بود. جامعه نمونه شامل تعداد ۸۰ نفر از کارکنان دریابانی بوده که به طور تصادفی با استفاده از روش مورگان از کل جامعه آماری انتخاب شد. با اتکا به مبانی نظری، پرسشنامهای با ۲۶ سوال مرتبط با فرضیه تحقیق طراحی، که پس از تایید روایی و پایایی، بین جامعه نمونه توزیع گردید. نتایج نشان داد بیشترین رتبه مربوط به راهکارهای پیشگیری وضعی از تعرض علیه ماموران دریابانی و گزینه (استفاده از تجهیزات و نیروی متناسب با نوع ماموریت و تشدید برخورد مقامات قضایی و تصویب قوانین متناسب به منظور برخورد با متخلفان و اعمال کنندگان تعرض علیه ماموران بویژه تصویب قانون بهکارگیری سلاح متناسب با ماموریتهای دریابانی) میباشد. در مجموع تاثیر کلی گزینههای پیشگیری وضعی (استفاده از تجهیزات و نیروی متناسب با نوع ماموریت و تشدید برخورد مقامات قضایی) بیشترین تاثیر را در پیشگیری از تعرض علیه ماموران دریابانی داشته است که موید فرضیه تحقیق میباشد.

ایمن سازی, پیشگیری از تعرض, راهکارهای پیشگیری, کارکنان دریابانی