احمد استقلال - دانشجوی دکتری شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهرا
محمدرضا بهادری - کارشناس ارشد شهرسازی

توسعه پایدار شهری مقوله ای است که با توجه به نقش مصرفی شهرها بعنوان توزیع کننده و مصرف کننده اصل ی کالا و خدمات ازدهه 0991 تا به امروز مورد توجه ویژه شهرسازان قرارگرفته است. بی شک هر اقدامی که ضمن توسعهو برآوردن نیازهای موجود نگاهی نیز به آینده و نیازهای آیندگان داشته، گامی بوده است در راستای دستیابی به توسعه پایدارشهری، که طراحی شهرک شوشترنو به عنوان یکی از نمونه های شاخص و کم نظیر در شهرسازی معاصر ایران،پروژه ای است عظیم که توسط کامران دیبددا در دهه 0531 به اجرا درآمده و با تمام مشکلاتی که امروز گریبانگیر آن است، بایستی آن را طرح ویژه و بی نظیر شهری در جهت توسعه پایدار شهری برشمرد. در این مقاله پس از تبیین مفهوم توسعه پایدارشهری به معرفی شهرک شوشترنو پرداخته شده و سعی گردیده تدا بدا استفاده سه ا یده کلیدی، توسعه، نیاز و توجه به نسل های آینده، شکل گیری شهرک مورد واکاو ی قرارگیرد.

شهرک شوشترنو، توسعه پایدار شهری، معماری بومی، الگوی شهرسازی ایرانی، منطقه گرایی