سارا رستمی - دانشجوی دکترای مدیریت آموزشی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
فروغ عبدالهی پور - کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی، واحد دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول، ایران
سارا رحیمی - کارشناسی ارشد آموزش و پرورش ابتدایی، دانشگاه غیرانتفاعی باختر، ایلام، ایران
الهام رحیمی - کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث، دانشگاه پیام نور واحد قم ، قم، ایران

پژوهش حاضر، با هدف بررسی یادگیری معکوس و اهمیت استفاده از آن در آموزش انجام گرفت. یادگیری معکوس یک رویکرد آموزشی است که با تغییر روش های معمول آموزش و یادگیری، تاکید بر فرایند یادگیری دارد . در این رویکرد، به جای اینکه معلم محتوا را به دانش آموزان ارائه کند و سپس آن ها را درک و استفاده از آن را آموزش دهد، دانش آموزان در ابتدا با چالش ها و مسائل علمی رو به رو می شوند و در طول فرایند یادگیری، مفاهیم و مهارت های موردنیاز را درک و فرا می گیرند. این رویکرد آموزشی با داشتن چندین عامل مهم، نقش موثری در بهبود کیفیت آموزش و یادگیری دارد . از جمله اهمیت این رویکرد می توان به مشارکت فعال دانش آموزان در فرایند یادگیری، ارتباط مستقیم بین مفاهیم واقعی و محتوا های آموزشی، تقویت مهارت های کلیدی مانند تفکر انتقادی و حل مسئله و توسعه خلاقیت و همکاری اشاره کرد. روش پژوهش در این مقاله به شیوه ی توصیفی تحلیلی مبتنی بر منابع و متون مرتبط با موضوع پژوهش است. نتایج و یافته ها نشان می دهد یادگیری معکوس با تمرکز بر فرآیند یادگیری فرد و مشارکت فعال دانش آموزان، به آن ها امکان می دهد تا به طور عمیق تر و پایدارتر یاد بگیرند و مهارت های کاربردی را توسعه دهند. این رویکرد آموزشی اهمیت زیادی در بهبود کیفیت آموزش و یادگیری دارد و برای ارتقای سطح تعلیم و تربیت جامعه بسیار موثر است.

یادگیری معکوس، کلاس معکوس، یادگیری دانش آموز محور