حمیده مظفری - دانشجوی دکترای زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه گیلان
صائب کمالی ثابتی - دانش آموخته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه گیلان

کاربست مفاهیم فلسفی، جامعه شناسانه و روانکاوی در آثار ادبی، مادام که نتواند پرتوی بر حقیقت مایه و ایده های بنیادین اثربیفکند، چیزی جز نوعی بررسی انتزاعی و تطابق تحمیلی نخواهد بود. با این حال دانش های علوم انسانی همواره با ادبیاترابطه ای نزدیک و همسو داشته اند و گسترش این رابطه غالبا به غنی شدن هر دو سوی آن منجر شده است. در این میان، شعرفارسی که با تلاش های نیمایوشیج و برخی از شاگردانش وارد عرصه ای نوین از حیات کهن خود شد تا حد زیادی ارتباط نظریخود را با چنین حوزه هایی حفظ کرد و پتانسیل بررسی تطابقی با فلسفه و روان کاوی را در خود به وجود آورد. ماخولیا هرچنداز خاستگاه روان کاوی برخاسته است، اما میان این حوزه، جامعه شناسی، ادبیات و فلسفه مشترک است. ماخاولای نیما یوشیج بهنوعی نخستین مواجهه ی مدرن با این مفهوم به شمار می آید. پیکربندی مفهوم ماخولیا در این شعر به میانجی نظریه هایروانکاوی و فلسفه قابل پیگیری است.

ماخولیا، ماخاولا، فقدان، روانکاوی، نیما یوشیج.