زهره ولیخانی - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرج،ایران

پژوهش حاضر به بررسی اندیشه های عارفانه در مختارنامه عطارنیشابوری و غزلیات حافظ شیرازی می پردازد. مختارنامه یکی ازمنظومه های عرفانی عطار درقالب رباعی است. درون مایه های عرفانی در اشعار عطار به ویژه منظومه مختارنامه از وجوه زیبایزبان و اندیشه های اوست. از این رو آبشخور مهمی برای دیگر شاعران از جمله حافظ شیرازی گردیده است. نگارنده با پردازشتوصیفی- تحلیلی رباعیات عطار به این نتیجه رسیده که رباعیات عطار آکنده از حقایق و آموزه های عرفانی، شورو الهام عاطفیو دارای وجوه اشتراک بسیار با غزلیات حافظ است. در این مقاله تاثیرپذیری حافظ از عطارنیشابوری در ابعاد عارفانه، با تاکیدبر عشق، تجلی، طلب، قرب، فقر، وصل، لطف، شوق با روش تحلیل مقایسه ای مورد واکاوی و ارزیابی قرار گرفته است. اینتاثیرپذیری تا حد بسیاری بر غنای فکری و فرهنگی غزلیات حافظ افزوده و عرفان و گزاره های عرفانی او را به اندیشه های اصیلعرفانی عطار نزدیک کرده است

عطار،حافظ، عرفان،عشق، تجلی.