سما ابراهیمی گجوتی - کارشناس ارشد روان شناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه.
رحیم یوسفی - دانشیار دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز.

مقدمه: این مطالعه با هدف تعیین نقش مدل پنج عاملی شخصیت در پیش بینی سبک های دلبستگی آسیب پذیر در ۲۰۲ نفر ازدانشجویان پسر و دختر دانشگاه آزاد اسلامی شهر تبریز صورت گرفته است. در این مطالعه انواع سبک های دلبستگی آسیب پذیر به عنوان متغیر وابسته و پنج عامل شخصیت به عنوان متغیر مستقل در نظر گرفته شدند.روش بررسی: مطالعه از نوع توصیفی - مقطعی و در سال تحصیلی۱۳۹۹ - ۱۴۰۰ انجام گردید. در این مطالعه از پرسشنامه هایپنج عامل شخصیت (Goldberg, ۱۹۹۹) و سبک های دلبستگی آسیب پذیر (VASQ) استفاده گردید. در تجزیه و تحلیل داده ها روش های آماری مختلف نظیر آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چند گانه در محیط نرم افزاری SPSS-۱۶, XLSTAT۲۰۲۰ مورد استفاده قرار گرفت.نتایج: نتایج نشان داد که از بین پنج عامل شخصیت، متغیر روانرنجورخویی با ناایمنی رابطه مثبت معنادار دارد. در مقابل متغیرهای برونگرایی و موافق بودن با ناایمنی رابطه منفی و معنا دار دارند. همچنین متغیرهای روانرن جورخویی، برون گرایی و موافقبودن با متغیر مجاورت جویی رابطه مثبت و معنا دار دارند.بحث و نتیجه گیری: بر اساس این مطالعه از بین پنج عامل بزرگ شخصیت، متغیرهای روان رنجورخویی، برون گرایی و موافق بودن، پیش بینی کننده وضعیت ناایمنی افراد می باشند. ضمنا" متغیرهای روانرنجورخویی، برونگرایی و موافق بودن پیشبینی کننده ی مجاورت جویی هم هستند.

پنج عامل شخصیت، سبک های دلبستگی آسیب پذیر، ناایمنی، مجاورت جویی