CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

اثر روش های کنترل علف های هرز بر عملکرد دانه و اجزای عملکرد بالنگوی شهری (.Lallemantia iberica F.& C.M)

عنوان مقاله: اثر روش های کنترل علف های هرز بر عملکرد دانه و اجزای عملکرد بالنگوی شهری (.Lallemantia iberica F.& C.M)
شناسه ملی مقاله: JR_AGRO-25-1_006
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:

جلیل شفق کلوانق - University of Tabriz, Tabriz, Iran
رویا مختاریان - University of Tabriz, Tabriz, Iran
مینا امانی - University of Tabriz, Tabriz, Iran
صفر نصرالله زاده - University of Tabriz, Tabriz, Iran

خلاصه مقاله:
در مدیریت علف های هرز کاهش اثرهای سوء زیست محیطی و افزایش کارایی علف­کش­ها مورد توجه است. در این پژوهش، اثر تیمارهای مدیریت علف های هرز بر عملکرد گیاه بالنگوی شهری مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایش به­صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی ۹۵-۱۳۹۴ در دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز اجرا شد. علف­کش در دو سطح شامل عدم مصرف و مصرف علف­کش تریفلورالین در کرت های اصلی و روش های کنترل علف های هرز در هفت سطح شامل کشت خالص بالنگوی شهری آلوده (بدون وجین) و عاری از علف هرز (با وجین)، استفاده از مالچ (خاک پوش) و گیاهان پوششی (بالنگوی شهری + مالچ کاه و کلش، بالنگوی شهری + عدس، بالنگوی شهری + گاودانه، بالنگوی شهری + جو، بالنگوی شهری + ماشک گل خوشه ای) در کرت­های فرعی قرار داده شدند. نمونه برداری از علف­های­ هرز مزرعه نشان داد که گونه­های هرز سلمه­تره، کاسنی وحشی، چسبک، توق، پیچک صحرایی و علف­شور از علف های هرز غالب مزرعه بودند و تراکم (۴۸ بوته در مترمربع) و وزن خشک (۲۸۱/۸گرم در متر مربع) علف­های­ هرز مزرعه در کشت خالص بالنگوی شهری در تیمار عدم مصرف علف­ کش بیشترین مقدار و در تیمار مصرف مالچ کاه و کلش همراه با علف کش، کمترین مقدار بودند. میانگین ارتفاع بوته علف­های هرز (۴۴/۵سانتی­متر) در تیمار بدون وجین در حداکثر مقدار بود. مقایسه میانگین ها نشان داد که برای کنترل علف­های هرز در مزرعه بالنگوی شهری، استفاده از مالچ کاه و کلش و گیاه پوششی ماشک گل خوشه­ای باعث بیشترین کاهش در ارتفاع بوته علف­های هرز شد. آلودگی علف­های­هرز باعث کاهش عملکرد زیستی و شاخص برداشت گیاه بالنگوی شهری شد. بیشترین مقدار عملکرد دانه مربوط به تیمار وجین دستی با مصرف علف­کش (۱۹۵/۹ گرم در مترمربع)، بیشترین مقدار عملکرد زیستی مربوط به تیمار بدون وجین و مصرف علف­کش (۵۳۳/۲ گرم در مترمربع) و بیشترین شاخص برداشت مربوط به تیمار کشت مخلوط بالنگوی شهری همراه با ماشک گل خوشه­ای و عدم مصرف علف­کش (۴۳/۴درصد) بود. نتایج این آزمایش نشان داد که تیمارهای وجین دستی و مصرف علف­کش تریفلورالین بیشترین اثر مثبت را بر صفات عملکردی گیاه بالنگوی شهری داشتند.

کلمات کلیدی:
Cover crops, Dragon’s head, Herbicide, Integrated weed management, Mulch and Trifluralin, بالنگوی شهری, تریفلورالین, گیاهان پوششی, مالچ و مدیریت تلفیقی علف های هرز

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1771206/