احسان کاظمی نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول
محمدتقی کاظمی - دکتری سازه
پنام زرفام - دکتری سازه

در سالهای اخیر زلزلههای مخرب موجب ویرانی سازههای ناامن دربرابر زلزله واز بین رفتن جان ساکنین آنها شده است. برهمین اساس در حال حاضربهسازی و مقاوم سازی لرزهای سازهها امری مهم در علم مهندسی سازه و زلزله بشمار میرود. دراین تحقیق یک ساختمان هفت طبقه بتن مسلح دارایقاب خمشی متوسط که توسط آیین نامههای قدیمی طراحی گردیده است، مورد ارزیابی قرار میگیرد. سازه مورد نظر بر اساس آیین نامههای جدیدمورد ارزیابی قرار گرفت و ملاحظه گردید که پاسخگوی نیازهای لرزهای نمی باشد. براساس یک تحلیل استاتیکی غیرخطی ملاحظه شد که ساختمان قبل ازرسیدن به تغییرمکان هدف وارد سطح عملکردCP)میگردد، که از سطح عملکردLS) که سطح عملکرد مورد انتظار است عبور می کند، برهمین اساس سعی بر بهسازی لرزهای این ساختمان بااستفاده از میراگرهای افزایش دهنده میرایی وسختیTADAS) گردید و مشاهده شد که پاسخ سازه بطور قابل ملاحظهای کاهش می یابد. این میراگرها براساس جابجایی تسلیم و سختی طبقات طراحی میگردند و محل قرار گیری آنها بینتیر طبقه و مهاربند شورون میباشد و همچنین مهاربندها باید طوری طراحی گردند که مقاومت مورد نیاز میراگرها را تامین کنند. برای تحلیل و بررسی نتایج از تحلیل دینامیکی غیر خطی استفاده شده است. برای این منظور از تحلیل تاریخچه زمانی برای کنترل و بررسی پاسخ سازه استفاده گردیده است.

ساختمان بتنی، بهسازی لرزه ای، میراگرTADASتحلیل دینامیکی غیر خطی