پرویز قدوسی - دانشیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران
مصطفی خانزادی - استادیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران
علی اکبر شیرزادی جاوید - دانشجوی دکتری مهندسی و مدیریت ساخت، دانشگاه علم و صنعت ایران
یاسر رحمانی چراتی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی و مدیریت ساخت، دانشگاه علم و صنعت ایران

رئولوژی و کارایی بتن خودتراکم یکی از پارامترهای مهم آن است که بر خصوصیات بتن خودتراکم تازه و سخت شده اثرگذار است. در این تحقیق اثر دو نوع پودر سنگ شامل پودر سنگ آهک و گرانیت به عنوان پر کننده در بتن خودتراکم بر روی گشتاور جاری و ویسکوزیتهگشتاور محاسبه شده از دستگاه رئومتر بتن بررسی شده است. همچنین اثر پر کننده و حجم خمیر در جداشدگی استاتیکی این بتن مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد در بتن خودتراکم حاوی پودر سنگ آهک، در یک مقدار بهینه پودر سنگ آهک ( 200 کیلوگرم در متر مکعب) ویسکوزیته پلاستیک، حداکثر و مقدار تنش جاری، حداقل می باشد. در حالیکه در بتن حاوی پودر سنگ گرانیت این مطلبصادق نیست و با افزایش مقدار پودرسنگ گرانیت از 100 به 200 کیلوگرم بر متر مکعب گشتاور جاری و ویسکوزیته گشتاور بطور همزمان افزایش می یابد. همچنین نتایج نشان می دهد در بتن حاوی پودر سنگ آهک و گرانیت بیشترین مقدار جداشدگی استاتیکی در مقدار پر کننده 200 کیلوگرم در متر مکعب است.

بتن خود تراکم، رئولوژی، جداشدگی، پر کننده پودرسنگ آهک، پر کننده پودرسنگ گرانیت