پویا طاهری - کارشناسی ارشد مهندسی صنایع دانشگاه پیام نور ، بوشهر ، ایران

در سالهای اخیر، حکومت ها در سطوح مختلف تلاش می کنند که هزینه ها را محدود کنند بدون اینکه خدمات را کاهشدهند. در سطح کشورها، ابتکارات مختلفی برای تغییر در نقش حکومت در مدیریت دارایی ها و املاکشان مورد ارزیابی قرارگرفته است. با توجه به نیازهای مالی، وزارتخانه های کشورها به طورفزآینده ای به مدیریت تاسیسات زیربنایی در یک روششبه تجاری سوق پیدا کرده اند و به دنبال کشف راه های جدید از مشارکتهای بین حکومت و بخش خصوصی هستند. در نتیجهاین ابتکارات، حالت های مشارکت بسیار مختلفی به وجود آمده که بسیاری از آنها دارای همپوشانی با یکدیگرهستند ولی درمعنا و روش دارای اختلاف ظریفی می باشند.. با توجه به برگزاری مناقصه های رقابتی در بخش های نفتی ، صنعت برق و احداثبنادر که توسط ارگانهای دولتی جهت سرمایه گزاری ها انجام شده است، لازم است که تلاش فزاینده ای جهت هر چه بهترشدن این روش ها، به خصوص فرایند مناقصه و انتخاب پیشنهاد دهندگان که هم از نظر مالی وهم از نظر فنی، مشکلتر وپرهزینه تر از استاندارد معمول می باشد صورت پذیرد. دومشخصه تعیین کننده برای هر یک از روش های اجرای پروژه،چگونگی پیوستگی مراحل انجام پروژه و همچنین تامین منابع مالی مورد نیاز توسط بخش های دولتی یا خصوصی می باشد .هر یک از این شیوه های گوناگون اجرا دارای نقاط قوت و ضعف متفاوت می باشند که با انتخاب استراتژی مورد نیاز انجام پروژهبطور موفقیت آمیزی اجرا خواهد شد.

مهندسی ، تدارکات ، ساخت ، نفت و گاز ، پتروشیمی