نیما حاجیان افراکتی - کارشناسی ارشد حسابرسی، دانشگاه غیرانتفاعی فروردین، قائم شهر، ایران

مدیریت تکنولوژی با تاکید بر خلق تکنولوژی به برقراری ارتباط میان تکنولوژی و بازار به منظور خلق ثروت تمرکز دارد و خلاقیت و نوآوری، اساسی ترین مولفه های خلق تکنولوژی و وقوع پیشرفت های تکنولوژیک هستند. سازمان ها برای باقی ماندن در میدان رقابت، باید آینده نگری و تدوین طرح ها و برنامه ها بر اساس شرایط آتی را در تمام زمینه ها و به صورت متعادل در راهبردهای کلان سازمان خود مورد توجه قرار دهند. که این امر عموما در قالب فرآیند آینده پژوهی و با استفاده از رویکردهای مختلف انجام می گیرد. این پژوهش با هدف بررسی نقش آینده پژوهی، مدیریت استراتژیک تکنولوژی و نوآوری در سازمان ها انجام گرفته است. روش این پژوهش از نوع مروری (Review) است و برای دستیابی به منابع مطالعاتی و مقالات معتبر داخلی و خارجی در راستای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز، از مقالات علمی معتبر موجود در پایگاه های داده، موتورهای جست و جو و سایت های اینترنتی معتبر استفاده شد.در نهایت به طور خلاصه می توان گفت سازمان هایی که آینده نگرند، به راحتی غافلگیر نمی شوند و همواره برای آینده آماده هستند، در حالی که رقبای آن ها در صنعت از وقوع یک اتفاق، شوکه شده و دچار بحران می شوند، آن ها از قبل برای استفاده از فرصت ها و دوری از تهدیدهای ناشی از وقوع آن حادثه آماده شده اند؛ لذا همین ویژگی موجب پیشتازی و برتری آن ها نسبت به رقبا می شود. اما شناخت آینده با توجه به تغییرات گسترده ای که در آن صورت خواهد گرفت به آسانی انجام پذیر نیست و بدون داشتن اطلاعات کافی از آینده و چشم اندازها در هر سطحی نمی تواند قابل اتکا و اعتماد باشند. بنابراین ضرورت آینده پژوهی به همراه مدیریت استراتژیک به منظور جهت دهی به سرمایه، تکنولوژی، نوآوری و نیروی انسانی همواره آشکار می شود.آینده پژوهی مستقیما در خدمت مدیریت و برنامه ریزی راهبردی قرار می گیرد و می تواند نقش تعیین کننده ای در تصمیم سازی و سیاست گذاری ایفا نماید.

آینده پژوهی، مدیریت تکنولوژی، مدیریت استراتژیک تکنولوژی، نوآوری، عملکرد سازمان.