محمود نیلی - دانشیار گروه عمران دانشگاه بوعلی سینا
مهرداد رزم آرا - دانشجوی کارشناسی گروه عمران دانشگاه بوعلی سینا

بتن خودتراکم بتنی با قابلیت روانی و کارایی زیاد می باشد که معمولا مستعد جداشدگی می باشد. جداشدگی موجب مکبت ع یدیبده از ازجمله کاهش دوام و مقاومت می شود. در این مقاله جداشدگی در بتن هاز خود تبراکم اباوز زبوزولان هبا توسب روا اسبتاندارد ASTMC1610 مورد بررسی قرار گرفته است. خاکستر بادز و دوده سیلیسی به ینوان جایگزین بخکی از مبواد سبیمانی مبورد اسبتفاده قبرار گرفتبه است. همچنین مقاومت فکارز نمونه ها در سنین مختلف اندازه گیرز شده است. نتایج ااکی از آن است که با افزایش خاکستر ببادز میبزان جداشدگی افزایش و مقاومت فکارز کاهش می یابد. در االی که دوده سیلیسی نه تنها بایب کباهش جداشبدگی مبی گبردد بلتبه مقاومبت فکارز را نیز افزایش می دهد. در این مقاله سعی شده است تا با ارائه زیکنهادز نقاط ضعف موجود در روا اسبتاندارد در تعیبین جداشبدگی بر طرف گردد

جداشدگی ، بتن خودتراکم، خاکستر بادز، دوده سیلیسی