هدی اویارحسین - دانش آموخته تاریخ علم، دانشگاه تهران، پژوهشکده تاریخ علم

در سده های شانزدهم و هفدهم میلادی مفاهیم کلاسیک یونانی عدد ‎(گسسته)‎ و مقدار ‎(پیوسته)‎ که در ترجمه های لاتینی قرون وسطایی اصول‎ اقلیدس محفوظ مانده بود دستخوش دگرگونی بزرگی شد که آن ها را به مقادیر پیوسته اما قابل اندازه گیری تبدیل کرد. این مقاله تغییراتی را که سه تحریر رنسانسی تاثیرگذار از ‎اصول‎ اقلیدس در مفاهیم کلاسیک عدد و مقدار ایجاد کرده اند بررسی می کند. این تحریرها شواهدی از بحث هایی دارند که منجر به مفاهیم و استدلال هایی در کتاب حساب سیمون استوین در ‎۱۵۸۵‎ میلادی شد، علاوه بر این نقش جبر چرتکه و دیدگاه های رنسانسی در تاریخ ریاضیات را در پر کردن شکاف بین اعداد گسسته و مقادیر پیوسته نشان می دهند.

تاریخ حساب, جبر دوران رنسانس, اقلیدس, نیکولو تارتالیا, کریستوفر کلاویوس, رگیومونتانوس, هنری بیلینگزلی, جان دی, سیمون استوین