شهرام احمدی - گروه مواد، دانشکده مهندسی ،دانشگاه تربیت مدرس،تهران،ایران
حمیدرضا شاه وردی - گروه مواد، دانشکده مهندسی ،دانشگاه تربیت مدرس،تهران،ایران
علی شکوه فر - گروه مواد، دانشکده مهندسی ،دانشگاه صنعتی خواجه نصیر الدین طوسی،تهران،ایران

نانوفولادها به رده خاصی از فولادها گفته می­شود که حاوی فازها (فریت، سمنتیت و یا آستنیت)، دانه­ها و یا کاربیدهای نانوسایز (مانند کاربید وانادیم) می­باشند. خواص فیزیکی، مکانیکی و مغناطیسی منحصر به فردی در این فولادها مشاهده شده است. روش­های مختلف ساخت این فولادها می­تواند به دو دسته کلی روش­های تغییرشکل شدید و روش­های مبتنی بر ذوب تقسیم­بندی شود. در بین روش­های تغییر شکل شدید، روش اکستروژن قائم (ECAP) بیشتر از روش­های دیگر مد نظر بوده است که علت آن امکان تولید محصولات در اشل صنعتی است. در مقابل، ساخت مواد نانو ساختار با روش حرارت دهی ساختارهای آمورف به طور گسترده در آلیاژهای آهنی استفاده شده است. در این تحقیق تبلور آهن آلفا در ساختار آلیاژ Fe۵۵Cr۱۸Mo۷B۱۶C۴ به وسیله آزمون­های تفرق اشعه ایکس و مشاهدات میکروسکپی بررسی شده است. نتایج مشاهدات میکروسکپی نشان می­دهد که کریستال­های آهن آلفا با اندازه ۱۰ نانومتر در ساختار آلیاژ پس از عملیات حرارتی تشکیل شده است.