لیلا فتحی - دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات عربی، دبیر آموزش و پرورش شهرستان فلارد چهارمحال و بختیاری، فلارد، ایران
جواد رنجبر - استادیار گروه زبان و ادبیات عربی، واحد تهران، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
اعظم فتحی - کارشناسی آموزش راهنمایی و مشاوره، آموزگار آموزش و پرورش شهرستان فلارد چهارمحال و بختیاری، فلارد، ایران

یکی از جریانه ای داستان نویسی معاصر، ادبیات داستانی سیاسی و اجتماعی است که عنوانه های این دسته از آثار بهنسبت سایر جریانه های داستان نویسی و با توجه به درونمایه آنها، قابل تامل است. از مهمترین مقولاتی که در دورانمعاصر مورد توجه بسیاری از منتقدان قرار گرفته، نقد ادبی است. از دوران مشروطه به بعد در ایران، ادبیات به عنوانوسیله ای برای انعکاس اوضاع جامعه و بازتاب دهنده ی مسایل و مشکلات اجتماع مطرح شد. باید اذعان کرد که هر اثرادبی به صورت مستقیم و یا غیرمستقیم بر جامعه اثر می گذارد و طبیعتا جامعه نیز بر اثر ادبی تاثیر می گذارد. درپیتغییرات کیفیت آثار داستانی، به ویژه رمان اجتماعی- سیاسی، منتقدان بسیاری به نقد این آثار پرداختند. تحلیل وبررسی سیر نقد آثار داستانی معاصر، از جهات مختلف، از جمله: شناخت رویکردهای پرطرفدار، توجه منتقدان به هر یکاز عناصر داستان و نیز گذری مختصر بر فرهنگ و شرایط اجتماعی هر دوره، ضرورت دارد در پی ضرورت شناخت ارتباطمیان جامعه و ادبیات، بسیاری از افراد به نقد ادبیات به صورت علمی و غیرعلمی پرداختند. در این مقاله به ساختارعناوین و چهارچوب رمانها و داستانهای سیاسی و اجتماعی پرداخته شده است.

رمان، اجتماعی، سیاسی، داستان های سیاسی و اجتماعی