محمد کازرونی ایمانیه - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران – مهندسی و مدیریت ساخت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد
احسان حاجیان - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران- مهندسی راه و ترابری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد
حدیث فلاحتی پائین دروازه - دانشجوی کارشناسی مهندسی صنایع، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد
سیده میترا زارع - دانشجوی کارشناسی مهندسی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد

بتن پس از آب یکی از پرمصرفترین مصالح ساختمانی است. این ماده، بهطور معمول از مخلوط سیمان پرتلند، ماسه، سنگ شکسته و آب ساخته میشود، که تاثیرات زیادی بر انسان و محیطزیست گذاشته است. امروزه محیطزیست به موضوعی مهم در جوامع بشری تبدیل شده است که دارای جایگاه ویژه ای میباشد. و همچنین صنعت بتن یکی از صنایع تاثیر گذار بر محیطزیست میباشد. صنعت ساختمان یکی از بزرگترین مصرف کننده مصالح و برداشتکننده مواد از زمین و در عین حال بزرگترین تولیدکننده نخاله و زباله های ساختمانی و گازهای سمی حاصل از تولید سیمان است، که به محیطزیست وارد میشوند. نیازمند توجه است که تولید و مصرف بتن و مواد تشکیل شده از آن، تعامل بتن با محیطزیست در طول عمر مفید آن و چگونگی تخریب بتن و بازگشت مواد حاصل از تخریب آن به طبیعت و محیط مورد بررسی قرار گیرند. روشهای ممکن برای کاهش اثر زیست محیطی بتن استفاده از بازیافت بتن تخریبی به عنوان سنگدانه و همچنین جایگزینی پوزولان۱ها به جای سیمان برای ساخت بتن، و همچنین کنترل غبار حاصل از تولید سیمان در کارخانجات تولید سیمان است.

بتن، بتن بازیافتی، سنگ دانه بازیافتی، سیمان، مشکلات زیست محیطی