آرزو کریمی - کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی،گرایش میکروبی،دانشگاه غیرانتفاعی سنا،ساری،ایران

مقدمه و هدف: نانوذرات به دلیل اندازه کوچک توانایی بالایی در نفوذ به غخشاهای سلولی و سدهای بیولوژیکی دارند .نانوذرات میتوانند از میان سلولها در مسیرهای ویژه ای عبورکنند. آنها قادر به تولید رادیکال های آزاد و مولکول های موتاژنفعال و حالتهای تحریکی هستند. ویتامین C یک آنتی اکسیدان مهم در پلاسمای انسانی است درحالیکه به عنوان ربایندهرادیکال های آزاد عمل میکند و مانع پراکسیداسیون چربی می شود. بنابراین هدف از تحقیق حاضر بررسی اثرات ویتامین Cبر اختلالات ژنتیکی ناشی از نانو ذرات عناصر آهن و روی بر سلول های فیبروبلاست بافت لثه به روش کامت می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه از روش کامت برای ارزیابی اثرات محافظتی ویتامین C بر سمیت ژنتیکی ناشی از نانوذراتآهن و روی استفاده شد. جهت بررسی سمیت ژنتیکی نانوذرات، سلولهای نرمال (HGF) فیبروبلاست لثه پس از ۲۴ ساعتانکوبه، به مدت ۱ ساعت با غلظت های مختلف نانوذرات مجاور شدند. جهت بررسی اثرات محافظتی ویتامین C سلول ها قبلاز مجاورت با نانوذرات، به مدت ۲۴ ساعت با تیمارهای متفاوت ویتامین C انکوبه شدند و تست کامت انجام گرفت. نرم افزارپریزم و روش ANOVA برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شده و نتایج به صورت میانگین ± انحراف استاندارد بیانشد حد معنی دار بودن اختلافات (p<۰/۰۵)در نظر گرفته شد.یافته ها: در این مطالعه نانوذرات آهن و روی در رده سلولی باعث ایجاد سمیت ژنتیکی قابل توجهی شد. با توجه به نتایجحاصل, غلظت ۱۰۰ میکروگرم بر میلی لیتر نانوذره آهن و روی کمترین غلظت ژنوتوکسیک در هر دو رده سلولی میباشد .همچنین ویتامین C در سلولهای HGF در غلظت های مختلف ویتامین C قادر به مهار سمیت ژنتیکی ناشی ازنانوذرات بودند.نتیجه گیری و بحث: با توجه به داده های به دست آمده از مطالعه حاضر میتوان ویتامین C را به عنوان یک مادهحفاظتی مهم در برابر سمیت ژنتیکی ناشی از نانودرات دانست.

ویتامین C ، نانوذره آهن، نانوذره روی، سلول های نرمال بافت لثه، روش کامت