مسلم رستم پور - استادیار گروه مرتع و آبخیزداری و عضوگروه پژوهشی خشکسالی و تغییر اقلیم، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران.

با توجه به سطح و حجم وسیع آب و خاک های شور در کشور و بلااستفاده بودن اغلب این آب ها، ایجاد جنگل کاری های چندمنظوره با گونه های مقاوم و شورپسند نظیر گز شاهی ازجمله راهکارهایی است که می تواند به احیای پوشش گیاهی در منطقه پخش سیلاب شهرستان زابل کمک کند. در این تحقیق، علاوه بر مطالعه آت اکولوژی گز شاهی ((Tamarix aphylla Lروش های کشت و تکثیر آن نیز بررسی شد. بهترین شیوه برای تکثیر این گونه، تهیه قلمه هایی به طول ۳۲ تا ۷۲ سانتیمتر و عرض ۵/۰ تا ۴ سانتیمتر و کشت آن در گلدان های پلاستیکی می باشد. از آنجائی که درخت گز بصورت خودرو در منطقه قابل گسترش است و عمق ریشه آن گاها تا ۲۰ متر مشاهده شد و در شرایط ترسالی و خشکسالی حفظ بقاء نموده است، می توان از آن به عنوان یک گونه ماندگار بیولوژیکی در تثبیت سواحل رودخانه هیرمند و زراعت چوب جهت اقتصاد پایدار منطقه استفاده نمود.

آگروفارستری، پخش سیلاب، خصوصیات اکولوژیک، گز شاهی