ستاره امیری - دانشجوی کارشناسی معماری،پیام نور رضوانشهر

امروزه توسعه پایدار در معماری به عنوان پدیدهای نوظهور،در بسیاری از جوامع بسیار مورد توجه است، چرا که با افزایش میل شهرنشینی و تخریب روزافزون منابع طبیعی ، بی توجهی در این عرصه می تواند خسارات جبران ناپذیری به طبیعت وارد نماید و سبب از بین رفتن بخش عمده ای از انرژی های فسیلی موجود گردد. در شرایط کنونی ایجاد یک تعامل دوسویه بین معماری و طبیعت موضوعی است که ذهن بسیاری از معماران بزرگ جهان را به خود معطوف ساخته است.چرا که معماری به عنوان یکی از بزرگترین نمودهای فعالیت های اقتصادی هر کشور می تواند عامل تاثیر گذاری در نحوه به کارگیری منابع باشد. مطالعه نقش معماران گذشته برای یافتن راه حلهایی برخاسته از ادراک عمیق فطری، برای انواع طراحیهای هم نوا با طبیعت، مسئولیت معماران امروز را دو چندان می نماید و این مهم میسر نمی گردد جز از طریق بهکارگیری ابزارهای اجتماعی، اقتصادی و علوم فیزیکی جهت تحلیل وضعیت کنونی معماری و کشف پاسخ های مناسب جهت بهبود این وضعیت در آینده که بی شک این امر، حرکتی بس عظیم در راستای دست یافتن به اهداف توسعه پایدار خواهد بود. هطور کلی اهداف طراحی پایدار در چارچوب توسعه پایدار، بر حفاظت همزمان از محیط طبیعی و محیط انسان ساخت تاکید دارد.در این نوشتار سعی خواهد شد راه کارهایی جهت پیشبرد اهداف توسعه پایدار در زمینه معماری مطرح و مورد بررسی قرار گیرد.

معماری ،توسعه پایدار، طراحی پایدار، حفظ انرژی