الهام نظری ریزی - کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی محض دانشگاه علوم تحقیقات آزاد تهران (یزد).

سازمان جهانی بهداشت، شیوه زندگی غیر فعال و چاقی، را مهمترین عامل در به خطر انداختن سلامتی بشر معرفی کرده است. همچنین درصد بالایی از مرگ ومیر را ناشی از پدیده چاقی میداند. هدف از انجام پژوهش حاضر، مقایسه پاسخ های حاد سطوح پلاسمایی CRP و اینترلوکین-۶ زنان دارای اضافه وزن به یک جلسه تمرین تناوبی، تداومی است. روش: این تحقیق از نوع نیمه تجربی است. ۳۰ خانم دارای اضافه وزن (با میانگین و انحراف استاندارد سن: ۲۹/۳۱±۳/۳۹ سال، وزن: ۶۰/۱ ± ۷/۰۸ کیلوگرم و شاخص توده ی بدنی: ۳۰/۵۳ ±۱/۶ کیلوگرم بر متر مربع) بطور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند و ۱ سپس به صورت تصادفی در دو گروه تناوبی ۱۵) نفر) و تداومی ۱۵) نفر) قرار گرفتند. خونگیری قبل و بعد از انجام یک جلسه تمرین حاد برای اندازه گیری متغیرهای IL-۶ و CRP از آزمودنی ها گرفته شد. از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و تی وابسته برای تحلیل نتایج استفاده گردید. سطح معنی داری فرض آماری (p>۰/۰۵) در نظر گرفته شد.یافته: نتایج تفاوت معناداری بین پاسخ های متغیر CRP، در هر دو شیوه ی تمرینی تناوبی، تداومی در مقایسه با پس از آزمون نشان نداد .(p>۰/۰۵) با این حال، پاسخ متغیر IL-۶ به تمرینات تناوبی، تداومی در مقایسه با حالت پایه افزایش معناداری را نشان داد .(p<۰/۰۵) اما این پاسخ ها بین دو شیوه ی تمرینی تفاوت معنی دار را نشان نداد .(p>۰/۰۵) نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش میتوان بیان کرد یک جلسه تمرین تناوبی، تداومی حاد تغییر معنی داری بر سطوح CRP نداشت، اما موجب افزایش معنی داری در سطوح IL-۶ شد.

اینترلوکین۶، سی آر پی، تمرین تناوبی، تمرین تداومی