هومن ثبوتی - استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان، گروه معماری، زنجان، ایرا
پری علوی - کارشناسی معماری
فخری السادات صفوی - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان

پیوستگی زندگی مادی ومعنوی انسان یکامری قطعی وزمینه ساز رشد، تعالی وپیشرفت اوست. خداوند متعال طبیعت سرشار ازمنابع ونعمات را دراختیار بشر قرارداده تا با آرامش کامل روحی وسلامت جسمی ومحیط زیست سالم به سعادت دنیوی واخروی دست یابد. اما امروزه رشد بی رویه تکنولوژی، جمعیت و افزایش توان فناوری دربهره برداری بی رویه از منابع طبیعی، تعادل زیست محیطی را برهم زده، بطوریکه درصورت عدم کنترل، حیات بشری با خطرجبران ناپذیری مواجه خواهد شد. در این میان ناتوانی جامعه بین الملل از برقراری تعادل بین توسعه پایدار و حفظ محیط زیست، مسئولین جوامع مختلف را دچار نگرانی نموده است. روی آوردن کارشناسان بین المللی به دین، برای حل معضل حفاظت ازمحیط زیست راهی است که در دهه های اخیر در صدر برنامه های کارشناسان مربوطه قرار گرفته است. تلاش در جهت تخریب کمتر طبیعت و حفظ محیط زیست مطلبی نیست که تعالیم اسلامی با آن مخالف بوده یا به آن توجه نداشته باشد، بلکه مجموعه تعالیم اسلام بگونه ای است که درصورت پیاده شدن آنها، نه تنها توسعه پایدار به شکل مطلوب آن برقرار خواهد شد ، بلکه مزایای فراوان دیگری را نیز به دنبال خواهد داشت. در این مقاله که به روش تحلیلی است، ابتدا به تبیین مفهوم توسعه پایدار و ویژگی های آن پرداخته و سپس این مفاهیم از دیدگاه دین اسلام مورد بررسی قرار می گیرد. تا با مقایسه اهداف توسعه پایدار و نظریات اسلام در این زمینه بتوان به راهکارهایی دست یافت که توسعه مطلوب و پایدار را در راستای اهداف عالیه اسلامی در جامعه تحقق بخشیده و کمترین زیان های زیستمحیطی و اجتماعی را ایجاد نماید

توسعه پایدار، دین اسلام ، فرهنگ، محیط زیست