بهارک قدیری - دانشجوی رشته زبان و ادبیات عرب دانشگاه فرهنگیان، مرکز باهنر استان تهران
فریده خواجه پور - دکترای زبان و ادبیات فارسی،مدرس دانشگاه فرهنگیان و استاد مدعو دانشگاه شهید بهشتی

مضمون عشق از جمله مضامین پرکاربرد در اثار شاعران و نویسندگان مختلف است . نزارقبانی شاعر مشهور عرب زبان و نجمه زارع شاعر فارسی زبان، دوشاعر فعال و تاثیرگذار در مضمون آفرینی در حیطه عشق محسوب می شوند که مضمون عشق و زیرشاخه های آن در اثارشان بسیار به چشم می خورد.به عنوان نمونه،در مبحث نوع عشق ومعشوق،معشوق زارع زمینی است و دارای ویژگیهای مادی؛از دیدگاه قبانی نیز،معشوق عمدتا زمینی است با این تفاوت که در برخی اشعار خود به عشق عرفانی نیز پرداخته است.هدف از انجام این مقاله بررسی اشتراکات و تفاوت های قبانی و زارع در مضمون آفرینی برای عشق است. در این مقاله به بررسی تطبیقی مضمون عشق در اشعار این دو شاعر پرداخته شده و برای انجام آن از روش تحلیلی-توصیفی استفاده شده است .دستاوردها و یافته های این پژوهش بیانگر آن است که در شعر قبانی، عشق مجموعه ای عظیم از عناصر مختلف غم، شادی، ۱ وصال، فراق و حسرت می باشد و نجمه زارع در اشعارش از عشق به عنوان مسئله ای عمیق و مشترک میان انسان ها یاد می کند که بار سنگین حسرت وصال به معشوقش را همواره به دوش می کشد.نتیجه ای که از مقایسه ی تطبیقی اشعار نزار قبانی و نجمه زارع به دست آمد نشانگر همخوانی مضمون عشق در اثار نزار قبانی و نجمه زارع است

مضمون عشق ، نزارقبانی، نجمه زارع ، معشوق.