تاثیر تحول مسکن روستایی درتوسعه پایدار مطالعه موردی روستای علی آباد درشهرستان نیشابور

واحد مسکونی به عنوان اصلی ترین عنصر تشکیل سکونتگاه های روستایی و شهری ودرحقیقت کالبد اصلی شهریا روستا را تشکیل میدهد با مطرح شدن توسعه پایدار به عنوان پارادایم جدیدموضوع پایداری درمرکز توجهات برنامه های توسعه قرارگرفته و با توجه به اهمیت روزافزونی که پایداری بهعنوا ن سیاست حاکم درموضوع توسعه به دست آورده رسیدن به توسعه پایدار امری است که مطلوب اکثردولت هاست طی شصت سالی که از شکل گیری نظام مدون توسعه درکشور می گذرد تامین فضای سکونتگاهی شهری و روستایی و مسکن مناسب همواره بخشی از برنامه ها را به خود اختصاص داده است علیرغم توجهی که دربرخی برنامه ها خصوصا پس ازانقلاب اسلامی درمورد روستاها صورتگرفته به نظر می رسد تا تحقق فضای زیستی کالبدی مطلوب کماکان فاصله بسیار است براسا سشواهد و مطالعات صورت گرفته درمورد مسکن و معماری روستایی واحدهای مسکونی روستایی از ارزشهای معماری همانند سادگی و بی پیرایگی الگوهای بصری و زیباشناختی انطباق با محیط طبیعی هماهنگی با عملکرد زیستی و معیشتی استفاده از مصالح محلی و دانش بومی که به آن هویت خاصی میدهد برخوردار هستند.

Keywords:

مسکن , روستا , توسعه پایدار , شهرستان نیشابور