صادق اصغری لفمجانی - استادیار جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه زابل
مرضیه شوقی - دانشجویان کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه زابل
فرشته سرگلزایی

یکی از ابزارهای حرکت به سوی تمدن و رفاه عمومی و توسعه پایدار جوامع، استفاده بهینه و کارا از منابع طبیعی از جمله منابع آب است. در روند توسعه پایدار که تقریباًتمامی عرصه های حیات بشری را تحت تاثیر قرار داده و به عنوان گستره ای نوین با داعیه پاسخگویی به مسائل خطیری که چرخه حیات طبیعت انسان را به مخاطره افکنده است، منابع آب نقش کلیدی دارد. مفهوم توسعه پایدار در جهان امروز در خصوصبهره برداری بهینه از انواع مختلف منابع طبیعی مطرح بوده و در این میان با توجه به شرایط اقلیمی خشکحاکم بر پهنه فلات ایران، استفاده پایدار از منابع آب، مهمترین رکن توسعه پایدار قلمداد می شود. در این راستا، شهرستان زابل نیز به عنوان یکی از مناطق خشک کشور در چند دهه اخیر با کمبود منابع آب مواجه بوده است که توجه به مدیریت بهینه آب در این شهرستان برای رفع مشکلات ناشی ازکمبود منابع آب و همچنین خشکسالیهای پیاپی (که به این مشکل دامن زده است)، امری الزامی میباشد. با توجه به موارد فوق، هدف این پژوهش، بررسی نقش مدیریت بهینه آب در تحقق توسعه پایدار در شهرستان زابل میباشد. بر این اساس، مقاله حاضرضمن بررسی مفاهیم و ابعاد توسعه پایدار، چالشها و فرصت های مدیریت منابع آب را در توسعه پایدارشهرستان زابل مورد بررسی قرار می دهد

محدودیت آب، مدیریت منابع آب، توسعه پایدار، شهرستان زابل