سیداحسان اسدی - دکترای پرستاری-استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان
هدی عابدی - کارشناس ارشد پرستاری-دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
مهسا راعی - کارشناس پرستاری- دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان
فاطمه خدامی - کارشناس پرستاری- دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

سابقه و هدف: هدف از این پژوهش بررسی تاثیر نوشتار درمانی بر سبکهای مقابله با استرس شغلی پرستاران بیمارستان امین شهر اصفهان در سال ۱۳۹۹ بود.مواد و روش ها: این پژوهش از نوع نیمهتجربی شاهد دار با طرح پیش آزمون-پس آزمون بود که بر روی ۱۰۰ نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان امین که به روش تصادفی ساده انتخاب شدند، انجام شد. شرکت کنندگان در گروه کنترل و آزمون قرار گرفتند ( ۵۰ نفر در هر گروه). مداخله شامل ۴ جلسه ۱۵-۳۰ دقیقهای نوشتار درمانی بمدت یک ماه بود. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه دموگرافیک، پرسشنامه استرس شغلی HSE و مقابله با شرایط استرس زا CISS بود. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS V.۲۲ صورت گرفت.نتایج: میانگین سنی شرکت کنندگان در گروه مداخله و کنترل به ترتیب ۴۰/۵ ۷/۹۵ و ۳۷/۶ ۷/۰۸ بود. میانگین نمره کل استرس شغلی بعد از مداخله در گروه کنترل و مداخله یه ترتیب ۱۱۴/۷۹ و ۱۲۶/۳۸ بود. بعد از مداخله، نمره کل استرس شغلی و خرده مولفهها تسبت به قیل از مداخله اختلاف معنادار داشت .(p<۰/۰۵) میانگین سبک مسئله محور نسبت به قبل از مداخله افزایش و میانگین دو سبک هیجان محور و اجتناب محور کاهش یافت.نتیجه گیری: نوشتار درمانی بر سبک های مقابله با استرس شغلی پرستاران موثر بوده و این روش میتواند به عنوان یک شیوه ساده، کمهزینه و غیرتهاجمی در کاهش میزان استرس شغلی و استفاده از سبک های سازگارانه تر در رویارویی با شرایط استرسزای شغلی بکار گرفته شود.

استرس شغلی، سبکهای مقابله با استرس، نوشتار درمانی، پرستاران