شهرام قاضی زاده - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.
یحیی معروف - استاد زبان و ادبیات عربی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.
تورج زینی وند - استاد زبان و ادبیات عربی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
علی دودمان کوشکی - استادیار زبان و ادبیات عربی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

رمان الوباء (۱۹۸۱) نوشته هانی الراهب، رمان­ نویس مشهور سوری است که شاهکار ادبی او نیز به شمار می رود. این رمان، در جهان عرب، یکی از صد رمان برتر عربی شناخته می­شود. نویسنده، حوادث اجتماعی، تاریخی سوریه را به شیوه واقع ­گرایانه در این رمان ترسیم کرده است. بخشی از جذابیت و موفقیت این رمان، مرهون تکنیک­ های داستانی به کار رفته در آن است. تکنیک های داستانی، مجموعه­ شگردهایی است که به تسهیل در امر روایت داستان می انجامد. در واقع مفهوم تکنیک، درباره چگونگی نگارش و روایت داستان و رمان است. در این مقاله، رمان الوباء اثر هانی الراهب از منظر کاربرد تکنیک­های داستانی در آن، به روش تحلیلی - توصیفی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. ازجمله  نتایج پژوهش این است که در رمان الوباء انواع روابط بینامتنی، درهم آمیزی موقعیت های مختلف موجد دو احساس متناقض موسوم به گروتسک، برخی تکنیک های روایی مانند روایت همزمان دو یا چند رخداد، فشرده سازی روایت و روایت از کل به جزء قابل ملاحظه است. از اهداف عمده کاربرد این تکنیک­ های داستانی این است که نویسنده اجازه ندهد کثرت شخصیت­ها، موضوع­ها و خرده قصه ­ها، انسجام درونی رمان را با خطر مواجه سازد و وی قادر باشد قصه­ رمان را به شیوه ای هنری- ادبی و جذاب روایت کند.

الوبا, هانی الراهب, تکنیک داستانی, روایت