محمدصادق سبطالشیخ انصاری - کارشناس ارشد رسوبشناسی و سنگشناسی رسوبی، انجمن گردشگران ایران

اکوتوریسم علم و صنعت نوپایی است که به تازگی به کشور ما وارد شده، و ژئوتوریسم به عنوان یکی از شاخههای آن است که به بررسی جاذبه-های زمینشناختی مانند غار، دره، دریاچه و .... میپردازد. این بررسی شامل بازدید، نحوه تشکیل، نحوه تداوم، ارتباط با عوامل طبیعی دیگر و .... می باشد.ژئوتوریسم رسوبی به عنوان زیر شاخه زمین گردشگری در ایران بسیار مهم ارزیابی میگردد، و علت آن نیز وجود چشمه های رسوبی، رسوبات بادی، ساختهای رسوبی و .... است که در ایران به وفور وجود دارند. استانهای بیابانی در ایران به علت وجود محیط گرم و خشک دارای پتانسیل بسیاری در جذب گردشگر در همین راستا میباشند، که در ادامه همین روند مبادرت به جذب گردشگر نمودهاند.متاسفانه در این موج جدید ورود گردشگر به مناطق کویری، فقط صنعت و اقتصاد منتفع شده است، به عبارتی ژئوتوریسم رسوبی به صورت درآمدزایی بوده است و آگاهانه انجام نشده است. این عدم آگاهی شامل رعایت نشدن ارکان توسعه پایدار است که در این مقاله ضمن معرفی انواع جاذبههای ژئوتوریسم رسوبی در مناطق بیابانی ایران، به بررسی چگونگی عدم توجه به ارکان توسعه پایدار خواهیم پرداخت.

ژئوتوریسم رسوبی، استانهای بیابانی ایران، توسعه پایدار