بررسی و نقد شیوه نگارش و محتوای اخلاقی تاریخ جهانگشای جوینی
عنوان مقاله: بررسی و نقد شیوه نگارش و محتوای اخلاقی تاریخ جهانگشای جوینی
شناسه ملی مقاله: JR_ADAB-4-2_002
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_ADAB-4-2_002
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
رضا رفایی قدیمی مشهد - دانشآموخته دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
سعید بزرگ بیگدلی - دانشیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
خلاصه مقاله:
رضا رفایی قدیمی مشهد - دانشآموخته دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
سعید بزرگ بیگدلی - دانشیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
تاریخ جهانگشای جوینی، علاوه بر اینکه یکی از مهمترین آثار تاریخی دوره مغول به شمار میآید، از جنبه ادبی نیز یکی از شاهکارهای ادبیات پارسی است. در این پژوهش، جلوهها و جنبههای گوناگونی اخلاقی کتاب تاریخ جهانگشا تحلیل و بررسی شده است. مدعای اصلی پژوهش حاضر این است که تاریخ جهانگشا علاوه بر ارزش های تاریخی، از جهت اشاعه مسائل اخلاقی و تعلیمی نیز یک اثر برجسته در عصر مغول، دورهای دشوار برای فرهنگ ایرانی، به شمار میآید. به منظور بررسی این مدعا، مسائل اخلاقی تاریخ جهانگشا در دو نوع ایجابی و سلبی دستهبندی و در ادامه، انواع شیوههای بیان عطاملک جوینی در مسائل اخلاقی واکاوی شده است. نتایج این پژوهش نشان میدهد که جوینی در مقام یک منتقد اخلاقی و مروج اخلاق در عصر مغول، با شیوهای خلاقانه بیشتر متمایل به ترغیب افراد به امور نیک اخلاقی و اجتماعی بوده و به دلایلی همچون تلاش برای حفظ فرهنگ ایرانی، بیم از گزند مغولان در صورت نفی اعمال ایشان و ایدئولوژی ویژه او در باب اهمیت خوش بینی و امید، نهی از امور منفی، جایگاهی پایینتر در اندیشه او داشته است. همچنین بهنظر میرسد تعدد روشهای نویسنده در بیان مسائل اخلاقی حاکی از اهمیت تعلیم و اخلاق در نظام اندیشگانی او باشد.
کلمات کلیدی: ادبیات تعلیمی, نثر تعلیمی, محتوای اخلاقی, عطاملک جوینی, تاریخ جهانگشا
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1774650/