شناسایی مهم ترین عوامل موثر بر پراکنش گونه ون (Fraxinus excelsior L.) و رویشگاه های با پتانسیل آن در جنگل خیرودکنار نوشهر
عنوان مقاله: شناسایی مهم ترین عوامل موثر بر پراکنش گونه ون (Fraxinus excelsior L.) و رویشگاه های با پتانسیل آن در جنگل خیرودکنار نوشهر
شناسه ملی مقاله: JR_IJF-15-2_005
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_IJF-15-2_005
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
آرمان مریدپور - MSc. Student of Forest Management, Faculty of Natural Resources, University of Tehran, I. R. Iran
منوچهر نمیرانیان - Prof., Dept. of Forestry and Forest Economics, Faculty of Natural Resources, University of Tehran, I. R. Iran
سید جلیل علوی - ۳Associate Prof., Dept. of Forestry, Faculty of Natural Resources, Tarbiat Modares University, Noor, I. R. Iran
وحید اعتماد - Associate Prof., Dept. of Forestry and Forest Economics, Faculty of Natural Resources, University of Tehran, I. R. Iran
خلاصه مقاله:
آرمان مریدپور - MSc. Student of Forest Management, Faculty of Natural Resources, University of Tehran, I. R. Iran
منوچهر نمیرانیان - Prof., Dept. of Forestry and Forest Economics, Faculty of Natural Resources, University of Tehran, I. R. Iran
سید جلیل علوی - ۳Associate Prof., Dept. of Forestry, Faculty of Natural Resources, Tarbiat Modares University, Noor, I. R. Iran
وحید اعتماد - Associate Prof., Dept. of Forestry and Forest Economics, Faculty of Natural Resources, University of Tehran, I. R. Iran
پژوهش حاضر با هدف شناسایی مناطق مطلوب رویشگاهی گونه ون (Fraxinus excelsior L.) و عوامل محیطی موثر بر پراکنش آن در جنگل خیرود نوشهر با مساحت تقریبی ۸۲۰۰ هکتار انجام گرفت. بدین منظور طی جنگل گردشی مختصات جغرافیایی ۱۰۰۴ پایه ون با دستگاه GPS ثبت شد و همراه با متغیرهای محیطی حاصل شده از خصوصیات اقلیمی، ویژگی های اولیه و ثانویه توپوگرافی با کمترین مقدار همبستگی در مدل های خطی و جمعی تعمیم یافته، جنگل تصادفی و آنتروپی بیشینه مدل سازی تعیین شد. آماده سازی متغیرها و تحلیل آنها در نرم افزارهای Arc GIS, SAGA, R انجام گرفت. به منظور مقایسه عملکرد حاصل از چهار مدل، متغیرهای ورودی همه مدل ها یکسان در نظر گرفته شد. مدل ها با معیارهای آماره مهارت درست، ضریب کاپا و سطح زیرمنحنی ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که مدل جنگل تصادفی با بیشترین مقدار ضریب کاپا (۹۷۳/۰)، سطح زیرمنحنی (۹۹۷/۰) و آماره مهارت درست (۹۷۳/۰) دارای بهترین عملکرد است. براساس مدل جنگل تصادفی تاثیرگذارترین متغیرها بر حضور گونه ون به ترتیب عمق دره، انحنای پروفیل، شیب و شاخص موقعیت توپوگرافی هستند که نشان دهنده مناطقی با خاک غنی، رطوبت کافی و زهکش مناسب (غیرراکد بودن آب)، شیب کمتر از ۴۵ درصد و نور کافی (مناسب با مرحله رویشی) است و در گستره وسیعی از سری های بهاربن، چلیر و منیاسنگ قرار دارند.
کلمات کلیدی: Habitat suitability model, Environmental variables, Statistical methods
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1774744/