هدی فلاح - کارشناس ارشد نویسندگی رادیو، دانشگاه صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، تهران، ایران
شهرام گیل آبادی - استادیار دانشگاه صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، تهران، ایران
حمیدرضا افشار - استادیار دانشگاه هنر تهران، تهران، ایران

نمایش رادیویی رسانهای است که از دیرباز شکل سنتی آن مورد توجه عموم بوده، اما کمتر توانسته خود را با سیستمهای فنی مدرن همگام کند. یکی از راههایی که از طریق آن میتوان نمایش رادیویی را با سیستمهای مدرن همگام کرد تولید نمایش رادیویی در فضای سهبعدی است. صدای سهبعدی از منظر فنی انواع گوناگونی دارد؛ رایجترین تکنیک آن در دنیا تکنیک باینورال است؛ درحالیکه تنها تکنیک رایج در ایران تکنیک شبه سهبعدی سورند است. هدف از این مطالعه استفاده از محتوای نمایش رادیویی باینورال برای سیستم سورند است تا بدین ترتیب نمایشی را که از نظر زیباییشناختی برای سیستم سهبعدی طراحی شده در یک سیستم شبهسهبعدی پخش کرد؛ گفتنی است، با توجه به محدودیتهای فنی این سیستم نسبت به باینورال، باید میزانسن آن به میزانسن سورند تبدیل شود. این مطالعه پژوهشی نظری است و با روش استنتاجی؛ بدینطریق که نخست ویژگیهای سیستم باینورال و سورند مطرح و سپس، با مطالعه یک نمونه، شیوههای تبدیل آن بررسی میشود. از مهمترین دستاوردهای این بررسی این است که، برای تبدیل میزانسن باینورال به سورند، باید از ارائه مکان دقیق ابژههای شنیداری صرفنظر کرد و آن را پیرامون مخاطب با مکانی تقریبی برد و نقش ارتفاع را در آن نادیده گرفت.

باینورال, سورند, میزانسن, نمایش رادیویی سهبعدی