شهلا نیلفروشان - کارشناس ارشد نقاشی، گروه نقاشی، دانشکده هنرهای تجسمی، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ایران.
افسانه ناظری - دانشیار گروه نقاشی، دانشکده هنرهای تجسمی، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ایران.

جنی ساویل یک نقاش فیگوراتیو از تصاویر بسیار بزرگ و توصیفات کوبنده در مورد بدن گروتسکی زنان و اغلب خودش است.  نقاشی­های او با اصطلاحات مختلفی مانند ناخوشایند، بی­رحمانه و منزجرکننده توصیف می­شود. رئالیسم گروتسک به­عنوان یک جریان دارای نفوذ و قدرت در نقاشی فیگوراتیو تا به امروز زنده مانده است. در بدنی تحریف شده به­عنوان ابزاری برای با هم ادغام نمودن واقعیت و تخیل. شکاف­ها و برآمدگی­های این بدن مشترک انسانی ممکن است ناخوشایند یا منزجرکننده به نظر برسند اما باختین این تصاویر احشایی را در چارچوبی بلندنظرانه و مثبت قرار می­دهد. این پژوهش با طرح این پرسش اصلی که «چگونه می­توان بر مبنای آرای باختین وجوه بصری هنر گروتسک را در آثار جنی ساویل خوانش نمود؟» شکل گرفته و از نظر هدف توسعه­ای و از نظر نوع و روش، کیفی و توصیفی-تحلیلی می­باشد. یافته­های تحقیق آشکار کننده این واقعیت است که این هنرمند با بکارگیری هنر خود هر آنچه در جامعه امروزی فاخر و بلندمرتبه تلقی می­شود به زیر کشیده و آن را از مرکز به حاشیه رانده است و این گونه با درهم شکستن روابط سلسله مراتبی و تقدس­زدایی از امر مقدس و آرمانی، اعتراض خود را به بی­عدالتی و نابرابری در جامعه ابراز نموده است.

میخائیل باختین, گروتسک, نقاشی, جنی ساویل, کارناوال