یاسمن خداداده - دانشیار گروه طراحی صنعتی، پردیس بین المللی کیش، دانشگاه تهران، ایران
ضحی فقیه حبیبی - کارشناس ارشد طراحی صنعتی، گروه طراحی صنعتی، دانشکده هنرهای تجسمی، دانشکدگان هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران
ونوس جلالی - کارشناس ارشد طراحی صنعتی، گروه طراحی صنعتی، دانشکده هنرهای تجسمی، دانشکدگان هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران

این مقاله در خصوص بررسی اثر تغییرات محیطی-اجتماعی بر فرهنگ آموزش می­باشد. این بررسی بر اساس مفاهیم و ابزارهای طراحی برای فرهنگ صورت گرفته است. هدف از این مطالعه، سنجش امکان انتقال کامل مفاهیم آموزشی و انجام تمرینات مناسب برای یادگیری آن مفاهیم به صورت گروهی و عملی در فضای مجازی به خصوص در رشته­های عملی همچون طراحی می­باشد. بدین منظور ابتدا مطالعات کتابخانه­ای پیرامون آموزش، آموزش مثبت، روانشناسی مثبت، آموزش برخط[i]، فرهنگ آموزش و پویایی و مانایی فرهنگ انجام گرفت. سپس نتایج کارگاه­های آموزشی "طراحی در فرهنگ، فرهنگ در طراحی" که روش­ها و ابزارهای طراحی فرهنگی را با رویکرد طراحی مثبت آموزش می­داد، ارائه گردید. بر اساس کارگاه­های برگزار شده و با توجه به تغییرات پیش­آمده در اثر ویروس کرونا، کارگاه آموزشی برخط طراحی و اجرا گردید. فرض بر این بود که علی­رغم نیاز به کار گروهی و عملی در کلاس­ها و کارگاه­های آموزشی طراحی، می­توان آموزش را به گونه­ای طراحی کرد که متناسب با محدودیت­ها و فرصت­های شرایط جدید باشد. بدین ترتیب کارگاه آموزشی برخط با موضوع "معنا دادن به قرنطینه" برگزار گردید. نتایج نشان داد که با وجود فاصله فیزیکی، بخش تئوری و عملی با شرایط جدید هماهنگ شده و پروژه گروهی با موفقیت به انجام رسید و رضایت شرکت­کنندگان را به همراه داشت.

طراحی برای فرهنگ, آموزش برخط, آموزش مثبت, کارگاه های آموزشی, تغییر فرهنگی