محمدرضا مردای تلاوت - دانشیار، فیزیولوژی گیاهان زراعی ، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی ، دانشکده کشاورزی ، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان،
علی مشتطی - استادیار، فیزیولوژی گیاهان زراعی ، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی ، دانشکده کشاورزی ، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان،
هنا عبوده - دانشجوی دکتری ، فیزیولوژی گیاهان زراعی ، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی ، دانشکده کشاورزی ، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستا
مائده عطایی نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد، فیزیولوژی گیاهان زراعی ، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی ، دانشکده کشاورزی ، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
حسن شریفات - دانشجوی کارشناسی ارشد، فیزیولوژی گیاهان زراعی ، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی ، دانشکده کشاورزی ، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان

به منظور بررسی تاثیر بیوچار بر جوانه زنی کلزا در شرایط آلودگی فلز سنگین روی پژوهشی گلدانی در سال ۱۴۰۲-۱۴۰۱ در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار و شامل چهار سطح بیوچار (صفر (شاهد)، ۲، ۴ و ۶ درصد وزنی خاک) به عنوان عامل اول و چهار سطح سولفات روی (صفر (شاهد)، ۱۵، ۳۰ و ۴۵ میلی گرم بر کیلوگرم خاک) به عنوان عامل دوم اجرا گردید. نتایج نشان داد که ویژگی های درصد جوانه زنی ، سرعت جوانه زنی و میانگین سبز شدن گیاهچه تحت برهمکنش سطوح بیوچار و فلز سنگین روی معنی دار شدند. بیشترین درصد جوانه زنی و سرعت جوانه زنی به ترتیب از تیمار آزمایشی سطح دوم (۱۵ میلی گرم بر کیلوگم خاک) سولفات روی و سطح چهارم بیوچار (۶ درصد وزنی خاک) و کمترین درصد جوانه زنی و سرعت جوانه زنی نیز به ترتیب از سطح سوم سولفات روی (۳۰ میلی گرم بر کیلوگرم خاک) و سطح دوم سولفات روی (۱۵ میلی گرم بر کیلوگرم خاک) و شاهد (بدون اعمال بیوچار) به دست آمد. با توجه به نتایج حاصل ، کاربرد سطوح بالای بیوچار در خاک آلوده به فلز سنگین روی ، می تواند با کاهش فراهمی فلز روی و بهبود شاخص های جوانه زنی ، رشد گیاه را تحت تاثیر قرار دهد.

آلودگی خاک، درصد جوانه زنی ، عنصر کم مصرف، هایولا ۴۸۱۵