زهرا عطاکشی زاده - دانشجوی دکتری، گروه مهندسی بیوسیستم، دانشگاه محقق اردبیلی
علی روشنیان فرد - استادیار، گروه مهندسی بیوسیستم، دانشگاه محقق اردبیلی
امیرحسین افکاری سیاح - دانشیار، گروه مهندسی بیوسیستم، دانشگاه محقق اردبیلی
حسین عبدی بنمار - استاد، گروه علوم دامی، دانشگاه محقق اردبیلی

میوهها و سبزیجات پرمصرفترین محصولات در بین تمام تولیدات باغی هستند. آنها به دلیل داشتن مواد مغذی و ترکیبات تقویت کننده سلامتی ، به صورت خام، کم فرآوری شده و فرآوری شده مصرف می شوند. با رشد روزافزون جمعیت و تغییر عادات غذایی ، تولید و فرآوری محصولات باغی به ویژه میوهها و سبزیجات به میزان قابل توجهی افزایش یافته است . مدیریت پسمانده این محصولات چه به صورت خانگی یا کشاورزی می تواند هم به عنوان چالش و هم به عنوان فرصت مطرح شود. این در کنار نوسانات قیمت خوراک مبتنی بر غلات و سویا دام، طیور و حیوانات مختلف به همراه نگرانی های ناشی از اثرات زیست محیطی پسماند، استفاده همه گیر از پسماند میوه و تره بار به عنوان خوراک دام و طیور را موجه تر می کند. در این مطالعه چهار روش مختلف خشک کردن (خشک کردن با نور آفتاب، آون، ترکیبی و انجمادی ) و تاثیر آن بر روی محتوی پسماند تولیدشده (ماده خشک ، پروتئین ، چربی ، انرژی ، خاکستر، فیبر، و الیاف نامحلول در شوینده خنثی ) موردبررسی قرارگرفته است . نتایج نشان داد که خشک کردن با استفاده از آون و بسترسیال به ترتیب و با اولویت ، با لحاظ مدت انجام کار، حفظ محتوی و انرژی ، دو روشی هستند که می توان در سطح صنعتی مورداستفاده قرارداد.

پسماند، میوه و تره بار، خشک کن ، جیره دام و طیور