رضا حصاری - دانشجوی دکترای فلسفه اسلامی دانشگاه باقر العلوم
حسن معلمی - استاد و عضو هیئت علمی دانشگاه باقرالعلوم
حسن عبدی - استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه باقرالعلوم

نظریه تکامل انواع داروین، از جمله نظریات مهم در کیفیت خلقت انسان است. امری که همواره مورد بحث و گفت وگو در میان اندیشمندان در حوزه های مختلف فکری بوده است. تاثیر این نظریه در حوزه دین و باورهای دینی نیز امری غیر قابل انکار است؛ تا بدان جاکه این نظریه به عنوان توجیه کننده عقاید خداناباوران محسوب شده و عقاید دینی را با چالش مواجه می کند. از جمله متفکرانی که براساس این نظریه و مدعیات مطرح شده در آن سعی در به چالش کشیدن آموزه های دینی کرده است، یووال نوح هراری است. وی نسبت به پذیرش این نظریه سه پیامد را ذکر می کند که با تلقی رایج از انسان و خدا و باورهای دینی سازگاری ندارد. این سه پیامد عبارت اند از:الف) تبار مشترک میان انسان و حیوان، عاملی برای نافرمانی از دستورات خداوند؛ب) عدم ارائه توجیه و تبیینی عقلانی از وجود روح؛ج) انکار اختیار و آزادی.هدف نگارنده در این نوشتار آن است که با روش تحلیلی تطبیقی، لوازم و پیامدهای این نظریه و مدعیات هراری در سه بخش مذکور را مورد تحلیل و بررسی قرار دهد. افزون بر این، کاستی های موجود در سخنان هراری را نیز آشکار سازد.

تکامل, اراده, تبار مشترک, روح, هراری