مقایسه تاثیر سامانه هلالی آبگیر بر پوشش گیاهی و سطوح رطوبت خاک در شرایط ترسالی و خشکسالی (مطالعه موردی: مراتع زیرکوه -خراسان جنوبی)
عنوان مقاله: مقایسه تاثیر سامانه هلالی آبگیر بر پوشش گیاهی و سطوح رطوبت خاک در شرایط ترسالی و خشکسالی (مطالعه موردی: مراتع زیرکوه -خراسان جنوبی)
شناسه ملی مقاله: JR_JIRCSA-11-3_003
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_JIRCSA-11-3_003
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
مسلم رستم پور - Assistant Professor, Department of Rangeland and Watershed Management and Research Group of Drought and Climate Change, Faculty of Natural Resources and Environment, University of Birjand, Birjand, Iran, Email: rostampour@birjand.ac.ir
محمد ساغری - Assistant Professor, Department of Rangeland and Watershed Management, Faculty of Natural Resources and Environment, University of Birjand, Birjand, Iran., Email:msaghari@birjand.ac.ir
حبیب چابک استند - M.Sc. Graduated, Department of Rangeland and Watershed Management, Faculty of Natural Resources and Environment, University of Birjand, Birjand. Iran., Email:habib_۱۳۶۲۵۵@birjand.ac.ir
خلاصه مقاله:
مسلم رستم پور - Assistant Professor, Department of Rangeland and Watershed Management and Research Group of Drought and Climate Change, Faculty of Natural Resources and Environment, University of Birjand, Birjand, Iran, Email: rostampour@birjand.ac.ir
محمد ساغری - Assistant Professor, Department of Rangeland and Watershed Management, Faculty of Natural Resources and Environment, University of Birjand, Birjand, Iran., Email:msaghari@birjand.ac.ir
حبیب چابک استند - M.Sc. Graduated, Department of Rangeland and Watershed Management, Faculty of Natural Resources and Environment, University of Birjand, Birjand. Iran., Email:habib_۱۳۶۲۵۵@birjand.ac.ir
این تحقیق با هدف بررسی تاثیر احداث سامانه هلالی آبگیر بر خصوصیات پوشش گیاهی و سطوح رطوبتی خاک در مراتع دشتی منطقه آهنگران شهرستان زیرکوه، استان خراسان جنوبی انجام شد. عملیات ذخیره نزولات آسمانی با سازه هلالی آبگیر به همراه نهالکاری در سالهای ۱۳۹۷ تا ۱۴۰۰ در چهار منطقه مجاور یکدیگر انجام شده است. در این طرح، بذرپاشی در داخل هلالی و روی پشتههای هلالی انجام شده است. در چهار منطقه مورد مطالعه، سطح تاج پوشش، ارتفاع و تولید گیاه تاغ (Haloxylon persicum Bunge) اندازهگیری شد. به منظور بررسی اثر سازه بر خصوصیات خاک، در اردیبهشت سال ۱۴۰۱ اقدام به نمونهبرداری از خاک داخل هلالی و بیرون هلالی در عمق ۳۰-۰ سانتی متر شد. سطوح مختلف رطوبت، بافت خاک، وزن مخصوص ظاهری و میزان مواد آلی خاک در آزمایشگاه تعیین شد. به منظور بررسی اثر سال بر خصوصیات پوشش گیاهی، از آزمون کروسکال-والیس استفاده شد. هم چنین جهت مقایسه خصوصیات پوشش گیاهی در داخل هلالی و روی پشته هلالی و هم چنین خصوصیات خاک در داخل هلالی و بیرون هلالی از آزمون تی استیودنت استفاده شد. نتایج نشان داد که محل بذرپاشی در سامانههای هلالی آبگیر بر روی خصوصیات پوشش گیاهی معنی دار است (۰۱/۰p≤)، به طوریکه سطح تاج پوشش و ارتفاع پایههای گیاه تاغ حاصل از بذرپاشی بر روی پشتهها بیش تر از داخل هلالی آبگیر است، نتایج نشان داد که اثر هلالی آبگیر به جز رطوبت اشباع بر روی سایر خصوصیات رطوبتی خاک، اجزای بافت خاک، وزن مخصوص ظاهری و مواد آلی خاک معنیدار نشده است (۰۵/۰p≥). خاک هر دو منطقه از نوع شنی لومی بوده و پس از گذشت ۴ سال از احداث هلالی آبگیر، بافت خاک داخل هلالی آبگیر تغییر نکرده است. دو سال ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ که از جمله سالهای پرباران منطقه محسوب میشوند، اجرای طرح هلالی آبگیر در منطقه باعث افزایش پوشش گیاهی نسبت به منطقه شاهد، شده است اما در سالهای ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ که از جمله سالهای خشک منطقه به شمار میروند، سامانه هلالی آبگیر نقشی در افزایش کمی پوشش گیاهی مرتعی نشان نداد.
کلمات کلیدی: Drought, Haloxylon persicum planting, Production, Semi-circular bunds, Soil texture, Water storage, بافت خاک, تاغکاری, تولید, خشکسالی, ذخیره آب, هلالی آبگیر
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1778675/