CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

شاخص توده بدن افراد در قرنطینه در طول همه گیری کووید-۱۹ در هرمزگان، ایران و عوامل مرتبط با آن

عنوان مقاله: شاخص توده بدن افراد در قرنطینه در طول همه گیری کووید-۱۹ در هرمزگان، ایران و عوامل مرتبط با آن
شناسه ملی مقاله: JR_JPMH-10-1_006
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:

صغری فلاحی - Cardiovascular Research Center, Hormozgan University of Medical Sciences, Bandar Abbas, Iran.
رقیه عزتی راد - Student Research Committee, Hormozgan University of Medical Sciences, Bandar Abbas, Iran.
شیده رفعتی - Social Determinants in Health Promotion Research Center, Hormozgan Health Institute, Hormozgan University of Medical Sciences, Bandar Abbas, Iran.
ناهید شهابی - Student Research Committee, Hormozgan University of Medical Sciences, Bandar Abbas, Iran.
حسام الدین کمال زاده - Department of Social Medicine, School of Medicine, Hormozgan University of Medical Sciences, Bandar Abbas, Iran.
سید معصومه موسوی - Cardiovascular Research Center, Hormozgan University of Medical Sciences, Bandar Abbas, Iran.
معصومه خیراندیش - Endocrinology and Metabolism Research Center, Hormozgan University of Medical Sciences, Bandar Abbas, Iran.
معصومه لطیفی - Deputy of Research and Technology, Hormozgan University of Medical Sciences, Bandar Abbas, Iran.
مرضیه نیک پرور - Cardiovascular Research Center, Hormozgan University of Medical Sciences, Bandar Abbas, Iran.

خلاصه مقاله:
هدف با اعلام اپیدمی کووید-۱۹ توسط سازمان بهداشت جهانی، قوانین قرنطینه تقریبا در همه کشورها برای جلوگیری از شیوع این بیماری و کاهش انتقال آن به مردم وضع شد. هدف از این مطالعه بررسی وضعیت زندگی افراد در دوران قرنطینه بود.  روش ها این مطالعه مقطعی در یک دوره ۳ ماهه در استان هرمزگان انجام شد. افراد بالای ۱۵ سال در یک نظرسنجی آنلاین شرکت کردند. نرمال بودن متغیر وابسته (شاخص توده بدنی) با آزمون کولموگروف اسمیرنوف تایید شد (P>۰/۰۵) . یافته ها ۳۵۲ نفر با میانگین سنی ۳۴/۷۴ ± ۸-۹۹ سال در نظرسنجی شرکت کردند که ۷۲/۷ درصد آن ها زن بودند. افزایش میانگین شاخص توده بدنی از نقطه زمانی ۱ تا نقطه زمانی ۲ برای افراد ۳۰ سال و بالاتر در مقایسه با افراد جوان از نظر آماری معنی دار بود (۰/۰۰۱=P). افزایش قابل توجهی در حدود ۰/۴۵ در شاخص توده بدنی برای افرادی که فعالیت بدنی آن ها از زمان همه گیری کووید-۱۹ تغییر کرده بود نیز گزارش شد (۰/۰۰۵ = P). نتیجه گیری کاهش فعالیت بدنی در طول اپیدمی کووید-۱۹ مرتبط با پرخوری و افزایش متعاقب آن در شاخص توده بدنی احتمالا به عنوان علائم هشدار دهنده افزایش شیوع چاقی در آینده در نظر گرفته می شود.

کلمات کلیدی:
Quarantine, COVID-۱۹, Body mass index (BMI), Iran, Physical activity introduction, قرنطینه, کووید-۱۹, شاخص توده بدن, ایران, فعالیت بدنی

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1778693/