ثمین پردال - لیسانس ریاضی کاربردی
ژیلا سهرابی - لیسانس علوم تربیتی
فرانک شهبازی - مدیرآموزگارچندپایه

هدف از این مقاله بررسی اهمیت روش های تدریس فعال و بکارگیری آن ها می باشد که به صورت کتابخانه ای انجام گرفته است. قدمت استفاده از روش های تدریس فعال به قدمت، آموزش و پرورش غیررسمی می رسد و افرادی همچون سقراط، ژان ژاک روسو، جان دیوئی، ژان پیاژه و برونر اهمیت روش های تدریس فعال را درک نموده و از آن استفاده می نمودند. در روش آموزشی اسلام نیز تکیه بر پرورش فکری و پرهیز از تقلید و تکرار مطالب بدون درک صحیح آن مطرح می باشد و در مورد روش های تدریس فعال و کاربردی در فرایند آموزش بسیار تاکید شده است. نتایج تحقیقات آموزشی نشان داده است که دانش آموزان از طریق آموزش فعال به سطح بالا تری از درک و فهم نایل می شوند. یادگیری فعال همچنین در توسعه و ایجاد فرصت های بحث گروهی محیطی بسیار مناسب برای دانش آموزان خجالتی فراهم می آورد. چهار اصل پیشنهادی کمیسیون بین المللی تعلیم و تربیت مبنی بر "یاد گیری برای دانستن" "یادگیری برای انجام دادن" "یادگیری برای با هم زیستن" "یادگیری برای زیستن" تنها با استفاده از روش های تدریس فعال و کاربردی و دوری از روش های انفعالی و سنتی امکان پذیر می باشد. پرورش قوه ی تفکر و خلاقیت و یاد دادن موفقیت آمیز تنها با روش های تدریس فعال امکان پذیر و میسر می باشد. فقط آموزش با روش فعال و کاربردی می تواند دانشمندان خلاقی را در آینده تحویل جامعه و بشریت بدهد.

الگو، روش فعال، معلم، دانش آموز.