محمدرضا گراوند - دانشجوی دکترای علوم سیاسی، گرایش اندیشه سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان، ایران

حجاب در ایران به همان میزان که دارای خاستگاه دینی، مذهبی و همچنین خاستگاه اجتماعی و فرهنگی می باشد، به لحاظ گستره موضوعی نیز مشمول فرایندهای اجتماعی جامعه پذیری و فرهنگ پذیری بوده است به گونه ای که مطالعه تاریخ ملل و اقوام نیز نشان دهنده وجه فرهنگی و اجتماعی حجاب وتلاش تاریخی برای نهادینه کردن اصل جامعه پذیری آن در انتقال ارزش های از نسل های قبل به بعد بوده است. درواقع با فرض اینکه حجاب یک ارزش فرهنگی محسوب می شود در این پژوهش تلاش می گردد با توجه به این مهم که رعایت یا عدم رعایت حجاب، تحت تاثیر نگرش فرهنگی – اجتماعی افراد به مقوله حجاب می باشد؛ از این منظرنگرش افراد نسبت به پوشش مسئله را فردی و با اهمیت تلقی می نماید. لذا در موضوع مقاله ازرویکرد تلفیقی، از مجموعه نظریه های جامعه پذیری اجتماعی موضوع بسیار مهم ارزش "حجاب برای زنان" استفاده خواهد شد. هدف اصلی این مقاله که به روش تحلیلی و توصیفی و مطالعات کتابخانه ای انجام می پذیرد، به بررسی نگرش جامعه بویژه زنان ایران اسلامی نسبت به پوشش اسلامی (حجاب) وعوامل اجتماعی موثر بر نافرمانی مدنی بخشی از جامعه نسبت به چگونگی اعمال آن پرداخته می شود.

حجاب، حجاب اسلامی، نافرمانی مدنی، اجتماعی شدن