عوامل مرتبط با فرسودگی شغلی پرستاران در همه گیری کووید-۱۹ و راهکارهای مدیریت آن: یک مطالعه مروری
عنوان مقاله: عوامل مرتبط با فرسودگی شغلی پرستاران در همه گیری کووید-۱۹ و راهکارهای مدیریت آن: یک مطالعه مروری
شناسه ملی مقاله: JR_IJNR-18-3_008
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_IJNR-18-3_008
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
ماندانا صاحب زاده - Isfahan UNIVERSITY of Medical Sciences
بهاره مرادی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
خلاصه مقاله:
ماندانا صاحب زاده - Isfahan UNIVERSITY of Medical Sciences
بهاره مرادی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
مقدمه: همهگیری کووید-۱۹، یک سناریوی بیسابقه برای همه کشورها است. در این بیماری اهمیت و نقش پرستاران به دلیل تماس طولانیمدت با بیماران بسیار مهم است. در همهگیری کرونا، پرستاران در معرض فرسودگیشغلی که به معنای خستگی فیزیکی، هیجانی و روانی بهسبب قرارگرفتن طولانی مدت در موقعیت کار سخت میباشد، قرار دارند. مقاله حاضر با هدف تعیین عوامل موثر برفرسودگی شغلی پرستاران در دوران کووید-۱۹، راهکارهای مقابله با آن و موانع موجود در انجام مداخلات تنظیم شدهاست.
روش: مطالعه حاضر از نوع مروری نقلی بوده که از طریق جستجوی آنلاین در پایگاههای اطلاعات علمی PubMed، direct Science، Web of science و ISI در بازه زمانی ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۲ با استفاده از کلیدواژه های Burnout، Nurses ،Epidemic وCovid-۱۹ (فرسودگیشغلی، پرستاران، همهگیری، کووید-۱۹) به زبان انگلیسی و با استفاده از عملگرهای بولین بدست آمده است. همچنین جستجو در موتور جستجوی Google Scholar به انگلیسی انجام شد. معیار ورود شامل مطالعاتی بود که به عوامل مرتبط با فرسودگی شغلی و راهکارهای آن پرداخته بودند. معیارهای خروج شامل عدم دسترسی به مقاله کامل بوده است. جهت تحلیل و دسته بندی داده ها از یک جدول استخراج داده استفاده شد.
یافته ها: با گسترش بیماری کووید-۱۹، فرسودگی شغلی پرستاران بیشتر شدهاست. یافته های مقاله در سه دسته عوامل موثر بر فرسودگیشغلی پرستاران در دوران کووید ۱۹، مداخلات موثر برای مقابله با فرسودگی شغلی، و موانع موجود در انجام مداخلات تنظیم شدهاست.
نتیجه گیری: طبق مطالعات، فرسودگیشغلی در پرستاران زن بیشتر است و با متغیرهایی مانند، استرس، حجم کار، کمبود تجهیزات حفاظت فردی، مشکلات محیطی بیمارستانها و نگرانی خطر انتقال بیماری رابطه مستقیم دارد. برنامهریزی دقیق و آمادگی دولتها و سیستمهای بهداشتی، آموزش، ارائه برنامه های روانشناسی مناسب، آموزش از راه دور، برنامه های تاب آوری، حمایت خانوادگی و مشارکت پرستاران هنگام اتخاذ سیاست ها راهکارهای مناسبی برای مواجهه با فرسودگی شغلی پرستاران است. مواردی مانند برچسب ناقل بیماری، ترس، عدم اطمینان موانعی برای انجام مداخلات هستند.
کلمات کلیدی: Burnout, Nurses, Epidemic, Covid-۱۹, فرسودگی شغلی, پرستاران, همه گیری, کووید-۱۹
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1779791/