سمر حقیقی بروجنی - دانشجوی دکتری معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران
سید عباس یزدانفر - استادیار دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران
مصطفی بهزادفر - دانشیار دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران

چهارباغ اصفهان یکی از خیابان­های تاریخی ایران است که باززنده­سازی آن به یکی از برنامه های اصلی توسعه شهر بدل شده. اغلب طرح ها و پیشنهادات بر احیای کالبدی و پیاده­مدار کردن این خیابان متمرکز هستند، که نیازمند صرف زمان، هزینه و اقدامات زیربنایی بسیار است. در این شرایط توجه به طرح­های نسبتا زود بازده و کم هزینه می­تواند مفید واقع شود. مقاله حاضر در پی پاسخ به این پرسش است که آیا می­توان با توسعه کافه­های فضای باز تا زمان اجرای کامل پروژه پیاده­محور کردن، در احیای کارکردی این خیابان موثر واقع شد؟ پژوهش حاضر، مطالعه­ای تفسیری- تحلیلی با هدف بررسی امکان رفع موانع برای تبدیل چهارباغ به مکانی معاشر­پذیر، از طریق توسعه کافه­های فضای باز است. داده­ها در بخش نظری، از طریق مطالعه منابع کتابخانه­ای و در بخش جمع­آوری اطلاعات در مورد وضعیت موجود خیابان، از طریق مشاهده و انجام مصاحبه­های عمیق، گردآوری شده است. نتایج گویای آن است که کافه­های فضای باز در شرایط محدودیت منابع مالی و کوتاهی مراکز مسئول، به عنوان تلاش چندجانبه شهروندان، کارآفرینان و سرمایه گذاران، می­تواند در تبدیل خیابان چهارباغ به محوری تفریحی، موثر واقع شوند.

کافه های فضای باز, خیابان چهارباغ, احیای کارکردی, معاشرپذیری, راه حل زودبازده